911 [= Tav 143,9]: Roi Fernandiz de Santiago «Ora mi-o tenhan a mal sén» [B 909, V 496]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Ora mho tenham amal sen
Ca non leixarey a trobar  
Nen a dizer eno cantar  
Que eu fezer o muy g̃m ben  
Queuꝯ eu quero mha senhor  
E queirey mentreu uyuo for  
   
Vos quanteu poder negarey  
Que non sodela que eu uj  
Que non uy sse ca desaly  
Fuy sandeu maylo ben  
Queuꝯ  
   
Ben tenheu que mestranhaca  
Esto de uos poylo disser  
Mays sera o que d’s quiser  
E no ben a diz er e ia  
Queuꝯ eu  
   
E ben podunha ren creer  
Quē me desto qui  cousir  
Que nunca mēde pode partir  
Que o ben non aia a dizer  
Queuꝯ eu  
   
Ca non queira d’s non amor1  
Que uolea nō queyro senhor

V


O ra mho tenham amal sen
ca nō leixarey a trobar  
nen a dizer eno cantar  
que eu fezero muy grā ben  
queuꝯ eu quero mha senhor  
e querrey mentreu uyuo for  
   
Vos quanteu poder uegarey  
q̄ nō sodela q̄ eu ui  
q̄ nō uisse ca desaly  
foy sandeu maylo bē  
queuꝯ eu.  
   
Ben tenheu q̄mestranhaca  
esto deuos poylo disƥ  
mays sera o q̄ đs qⁱƥ  
cao ben a dizer e ia  
queuꝯ ei.  
   
E ben podunha rē creer  
quē me desto qⁱser cousir  
q̄ mei camēde pode partir  
q̄ oben nō aia a dizer  
queuꝯ ei  
   
Ca nō q̄rra des nē amor  
q̄ uo leyuus q̄yra senhor.
  1. ^

    Colocci marcou os versos da fiinda cunha liña vertical colocada á esquerda.