220 [= Tav 43,8]: Fernan Garcia Esgaravunha «Om’a que Deus ben quer fazer» [A 120, B 236]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  [O]m a que deus ben quer fazer. nō
  lle faz tal sennor amar. a que non ouse
  ren dizer. con gran pauor delle pesar.
  neno ar fez longe morar du ela
  e sen seu prazer.
   
   
  [C]om1 agora min faz uiuer
  que me non sei consell achar
  con tan gran coita de soffrer.
  en qual meu ora ueiandar.
  com auer senpr adeseiar.
  mais doutra ren de a ueer.
   
  [M]ais non pod aquesto saber
{qⁱser} se nō aquen d’s qⁱƥ2 dar.
  a coita que el fez auer.
  a min desque me foi mostrʷ.
  a que el fez mellor falar.
  do mundo e mellor pareçer.

B


Oma que deꝯ ben quer fazer
nonlhi faz tal senhor amar
aque non ouse ren dizer
con gram pauor delhi pesar
nen ai fez longi morar
du ela e sen seu prazer
 
Comagora mj̄ faz uiuer
q̄ me nō sei ꝯselhachar
cō tā grā coyta de sofrer
en qʷl meu ora ueiādar
comauer semp̃ deseiar
mays doutra rē dea ueer
 
Mais nō podaq̄sto saber
senō aq̄no deꝯ q̄r dar
acoyta q̄ el fez auer
amj̄ desq̄me foy mostrar
aq̄ el fez melhor falar
domū de de melhor parecer
  1. ^

    A letra de espera é moi tenue; apenas se aprecia.

  2. ^

    O vocábulo foi corrixido; está escrito sobre raspadura.