864 [= Tav 14,9]: Airas Nunez «Oi oj’eu ũa pastor cantar» [B 868-869-870, V 454]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Oy ogen hūa pastor cantar
Du caualgaua per hūa
ea pastor estaua senlheyra
ascondime pola ascuytar
e dizia muy bem este cantar
Sol iramo uer de frolido
Vodas fazen a meu amigo
choran olhos da mor
 
E a pastor paretia1 muj bē
e choraua e estaua cantando
e eu muy passo fuymha chegado
pola oyr e sol nō faley irem
e dizia este cantar muy bem
 
Ay es tor ninho do auela nedo
cantandes uos e moy2 reu
e pen e da mores ey mal
 
E eu oya sospirar entō
e q̄yxauasse estando cō amor’s
e fazia gilanda de flor̄s
desy choraua muy de coraçō
edizia este cantar entō .q.
 
Que coyta ey tan grande de/
sofrer ⸻ ⸻ ⸻ ⸻
Amar amigue nonou sar ueer
epousarey solo a uelanal
 
Poys q̄ a gⁱlanda fez apastor
foyse cantando [     ] māselinho
etʳ neymeu logo ameu camȳo
cadea noiar nō ouue sabor
e diz ia este cātar bē apastor
 
Pela iribeyra do iryo cantādo
ya la u’go da mor quem quē amor’s
a como dormoiay bela frol

V


Oy ogeu hūa pastor cantar
du caualgaua per hūa sibeyra  
e a pastor estaua senlheyra  
e ascondime pola asenytar  
e dizia muy bem este cantar  
Solo rramo uerde frolido  
uodas fazen a meu amige  
choran olhos da mor  
   
E a pastor pareçia muy ben  
e choraua e estaua cantando  
e eu muy passo fuymha chegado  
pola oyi3 e sol nã faley rrem  
e dizia este cantar muy bem  
   
Ay estor ninho do auela  
nedo cantades uos e moyreu  
e pene da mores ey mal  
   
E eu oya sospirar entō  
e q̄yxauasse estādo cō amores  
e fazia gⁱlanda de flores  
desy choraua muy de corazō  
e dizia este cantar entō  
   
Que coyta ey tan grande de sofrer  
amar amigue no nousar ueer  
epousarey solo a uelanal  
   
 
Poys q̄ a gⁱlanda fez a pastor  
foyse cantando indosseu manselinho  
et̃ neymeu logo ameu camȳo  
cadea noiar nō ouue sabor  
e dizia este cantar bē a pastor  
   
Pela rribeyra do rryo cantando  
ya la uⁱgo damor quen amor̄s  
a como dormoray bela frol
  1. ^

    Por baixo do <t> hai un trazo que podería corresponder á cedilla do <c> esperado no contexto.

  2. ^

    O <m> parece reescrito sobre unha grafía previa.

  3. ^

    Despois do <y> segue un trazo vertical <ı> que correspondería á grafía seguinte, un <r>, que ficou incompleta, ou ben responde a unha confusión do copista entre ambas as grafías.