987 [= RM 120,30]: Pero da Ponte «O mui bon rei que conquis a fronteira» [B 985, V 572]

Transcripción paleográficaImprimir

B


O muy bon Rey que conquis a fronteyra
E acabou quanto quis acabar  
E que se fez con razon uerdadeyra  
Todoo mundo temer e amar  
Este bon Rey de prez ualente fis  
Rey don fernando bon Rey que conquis  
Teira de mourꝯ1 ben de mar amar  
   
A quen d’ꝯ mostrou tan g̃m mãuilha  
Que ia no mūdo semprem q̄ dizer  
De ꝙʷm ben soube conquerer seuilha  
Per prez. ꝑ esforce per ualer  
E da con quista maysuꝯ contarei  
Non foy nomūdenꝑador nen Rey:2  
(Rey). que tal conquista podesse fazer  
   
Non ssey oiome tan ben razonado  
Que podesse contar todoo ben  
De seuilha e pᵉ endad’s grado  
Ja o bon Rey eusseu podela ten  
E maisuꝯ diguen  
Todas tres las leys  
Quantas conquistas foꝝ doutᵒs Rey  
Apꝯ seuilha todo non foy ren  
   
Maylo bon Rey que d’s manten e guya  
E quer que semp̃ faça o melhor  
Este conquis ben a anda luzia  
   
E non catou hi custa nen pauor  
E direy uꝯ hua per conquereu  
Hu seuilha a ma fomede tolheu  
E erdou hi d’s e sancta Maria  
   
E desaquel dia que d’s naceu  
Nunca tan bel presente reçebeu  
Como del recebeu aquel dia  
De san de menten quesse conquereu  
E en outro tal dia sse perdeu  
Queiro centꝯ enouanꝯ auya

V


O muy bon rey que conquis a fronteyra
se acabou quanto quis acabar  
e que se fez con razon uerdadeyra  
todoo mūdo temer e amar  
este bon rey de prez ualente fis  
rey don fernando bon rey que cōquis  
terra de mourꝯ bē de mar amar.  
   
A quē đs mostrou tā gm̄ mãuilha  
que ia no mūdo semm q̄ dizer  
de qm̄ bē soube cō querer seuilha  
per prez per esforze per ualer  
eda cō quista maysuꝯ contarei3  
nō foi no mundenꝑador nē  
rey q̄ tal cō quista podesse faz̃.  
   
Non ssey oime tā bē razoādo  
q̄ podesse contar todoo bē  
de seuilha epᵉendađs grado  
ia obon rey ensseu podela tē  
e maysuꝯ diguen  
todas tres las leys  
qn̄ tas conqⁱstas foꝝ doutᵒs rey  
apꝯ seuilha todo nō foy rē  
   
Maylo bon rey q̄ đs manten e guya  
eq̄r q̄ sem faza omelhᵉ  
este con qⁱs ben a anda luzia  
enō catou hi custa nē pauor  
edyreyuꝯ hua per cōquereu  
hu seuilha a mafomede tolheu  
e erdou hi đs e scā maria  
 
   
E de saq̄l dia q̄ đs naceu  
nūca tā bel presēte tezebeu  
como del recebeu aquel dia  
de san clementen4 q̄ sse cōq̄reu  
e en outᵒ tal dia sse perdeu  
q̄tro centus enouanꝯ auya
  1. ^

    A primeira metade do verso está escrita sobre rasura. Situada á esquerda consérvase o sinal en forma de aspa do revisor. 

  2. ^

    Esta última palabra foi copiada por Colocci no final deste verso e anulada no inicio do verso seguinte.

  3. ^

    O trazado do <t> é irregular e sobre esta grafía hai un punto.

  4. ^

    As dúas primeiras grafías poden confundirse cun <d>, e así o interpretou Monaci. O espazo inferior de separación entre o <c> e o <l>, así como o feito de que o trazo vertical do <d> remata habitualmente por baixo do trazo curvo, ao contrario do que sucede neste caso, determínannos a ler <cl>.