241 [= Tav 148,11]: Roi Queimado «Nostro Sennor, e ora que sera» [A 135, B 256]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  Nostro sennor e ora que sera de  
  min que moiro por que me parti.  
  de mia sennor muy fremosa q̄ ui polo1 {muy} ‹fremosa q̄ uj polo›
  meu mal e de mi que sera nostro sēnor  
  ou ora que farei. ca de pran niun con  
  sello non ei. nen sei que faça nen que  
  xe sera.  
     
  [D]emī que moiro. e non me sei ia.  
  niun consell outro se non morrer.  
  e tan bon consello non poss auer  
  pois que non coido nunca ueer ia.  
  esta sennor que por meu mal amei.  
  des que aui. e am e amarei  
{uiuerey} mentreu uiuer mais nō uiuerei ia2  
     
  Mais desaqui de pran ꝑ nulla ren.  
  coidando senpre no meu coraçon.  
  no mui gran ben quellogeu q̄r e nō.  
  na ueer. nena coidar ia ꝑ ren.  
  a ueer. e con aqueste coidar  
  coid amorrer ca non poss oi osmar  
  comeu possa uiuer ꝑ nulla ren.  
     
{no} [P]oila non ueg e coiden qʷnto ben3  
‹poila nō ueg e coidē / qʷnto bē› lle uos fezestes entod ar coidal.  
  en comamī fezestes muito mal.  
  pois ia quisestes q̄lleu tan gʷn ben.  
  quisesse n̄o4 mio fazerdes alongar  
  de a ueer e tan ameu pesar  
  nr̄o sēnor u me faredes ben.  
     
fijda Ala fe nenllur aquesto sei ia  
  ca se a non uir nunc aueren ren.5  

B


Nostro sēhʳ e ora que sera
de min que moyro pʳ q̄ me parti
demha senhor fremosa q̄ eu uj
polo meu mal edemj̄ que sera
nostro senhor ou ora que farey
ca depram nen hun consselho nō ei
nē sey que faça nenᵒ que sera
 
Demj̄ q̄ moiro enōme sei ia
nēhū ꝯsse lhoutro senō moirer
etā boō ꝯsselho non possau’
pois q̄ nō cuydo nūca ueer ia
esta senhʳ q̄ pᵉ meu mal amei
desq̄a uj e ame amarei
ment’u uiu’ mais nō uiu’ey ia
 
Mays por ela ꞇ nō pʳ outra rē
ando cuydādo nomeu coraçon
no muj g̃m ben que lhoieu q̄r enō
na ueer nena cuidar ia ꝑ rē
aueer ecō aq̄ste cuidar
cuyda moirer ca nō posso iosmar
comeu possa uiu’ ꝑ nulha rē
 
E poila ueie cuyden ꝙʷtobē
lhi uos fezestes (muyto mal) ētodar cuydal
encomamj̄ fezestes muyto mal
pois ia qⁱsestes q̄lheu tā grā bē
qⁱsesse nōmho fazer alongar
dea ueer etā ameu pesar
nr̄o senhʳ humj faredes ben
 
A la fe nēlhur aq̄sto sey ia6
ca sea nō uir nūca uerey ben
  1. ^

    A partir de muy, incluído, o texto, que está escrito sobre raspadura, foi corrixido.

  2. ^

    As dúas últimas formas son froito de corrección.

  3. ^

    A partir da forma negativa, incluída, o verso, que está escrito sobre raspadura, foi corrixido.

  4. ^

    Sobre a palabra aparece un pequeno trazo de pluma que non é o habitual signo de abreviatura. Debeu ser engadido con posterioridade á copia para suplir o esquecemento do copista.

  5. ^

    Fiinda con disposición similar á primeira estrofa da cantiga.

  6. ^

    Colocci marcou os dous versos da fiinda cunha liña en vertical abranxente á esquerda.