423 [= Tav 50,3]: Fernan Velho «Meus amigos, muito me praz d’Amor» [A 264, B 441, V 53]

Transcrición paleográficaImprimir

A


{damor} Mmeus amigos muito me praz1  
  que entend ora que me quer matar  
  pois miamin deus non quis nen  
  mia sennor. a que () roguei de me del  
  amparar. e poren quanto mel qui(..)2  
  ser matar mais çedo tanto llo  
  mais gracirei.  
     
  [C]a ben me pode partir da mayor  
  coita de quantas eu oy falar  
  de que eu foy muit y a soffredor  
  esto sabe d’s que (eu ui ben falar)3 {q̄ me fuy mostrar}
  e pareçer por meu mal eo sei4 {ūa dona q̄ eu uj bē falar}
     
  [C]a5 muit y a que uiuja6 pauor  
  de perder o sen con mui gran pesar  
  que ui de pois e poren gran sabor  
  ey de mia morte se mia quiser dar  
  amor ea que me fez gran pesar  
  ueer da quella ren que mais amei  
     
  [M]ais esso pouco que eu uiuo for  
  pois assi e no me quero queixar  
  deles. mais el seia seu traedor  
  se me non mata pois non possachar  
  que mellampare e se me del queixar  
  deus non me ualla que eu mester ei.  
     
  [C]a pois meles non queren amparar.  
  e me no seu poder queren leixar. nun7  
  [lacuna]  

B


Meꝯ amigꝯ muytomj prazdamor
q̄ entendora queme quer matar8
poys mhamj deꝯ non quis nē mha senhor
aque roguey deme delemparar
eporē quando mel quyser matar
mays cedo cantolho mays gracitey9
 
 
Ca bēme pode ꝑtir da mayor
coyta de ꝙʷtas eu oy falar
de q̄ eu fui muyta sofredor
e sabe d’s hua ui bē falar
eparecer pᵉmeu mal eu o sey
 
Ca muyta q̄ uyuo a pauor
de ꝑder o sen cō muj g̃m pesar
q̄ ui despois e pᵉen grā sabor
ey da mha morte semha qⁱƥ dar
amor aq̄me fez muy gm̃ pesar
ueer daq̄la rē q̄ mays amey
 
Mays esso pouco q̄ eu uyuo for
poys assy e nōme q̄ro q̄ixar
deles mays el seia seu traedor
seme nō mata poys nō possachar
q̄me delempare e seme del q̄ixar
d’s nō mj ualha q̄eu mester ey
 
Ca poys meles non q̄ren enparar
eme noseu poder q̄rē leixar
nūca ꝑ out’m enparado serey

V


  Meꝯ amigꝯ muytomi praz damor  
    que entendora queme quer matar  
    poys mha mi deꝯ non quis nen mha senhor  
    a queo roguey de me delemparar  
    eporē quando mel quyser matar  
    mays cedo tantolho mays gracirey  
     
     
  Ca bēme pode ꝑtir da mayor  
    coita de q̄tas eu oy falar  
    de q̄ eu fui muyta sofredor  
    e sabe đs hu a ui bē falar  
    e paracer pᵉ meu mal eu osey  
     
  Ca muyta q̄ uyuo a pauor  
    de perder o sen cō muj ḡm pesar  
    q̄ ui despois e pᵉen grā sabor  
    ey da mha morte semha qⁱƥ dar  
    amor a q̄ me fez ḡm pesar  
    ueer da q̄la rē q̄ mays amey  
     
  Miys esso pouco q̄ eu uyuo for  
    poys assy e nō me q̄ro q̄ixar  
    deles mays el seia seu tra\e/dor  
    seme nō mata poys nō possa char  
    q̄ me delempare e seme del q̄ixar  
    đs nō mi ualha q̄ eu mester ey  
     
  Ca poys meles nō q̄ren enparar  
    eme no seu poder q̄rē leixar  
    nūca ꝑ out̄m enparado serey.  
  1. ^

    A marca que sinala o punto do verso en que debía inserirse o sintagma escrito na marxe localízase despois da forma praz.

  2. ^

    Neste punto é difícil sinalar se estamos ante un elemento cancelado ou ante un deterioro do soporte de escritura.

  3. ^

    A marca que sinala o punto do verso en que debía inserirse o sintagma escrito na marxe aparece despois da última forma riscada.

  4. ^

    Sobre o grafema que abre o verso, <e>, sitúase a marca que sinala o lugar en que se debía inserir a lección presente na marxe.

  5. ^

    A letra de espera está moi apagada.

  6. ^

    O grafema <j> foi anotado en letra diferente, talvez en fase de revisión da copia.

  7. ^

    Fiinda con disposición similar á da primeira cobra da cantiga.

  8. ^

    O <o> está oculto por unha mancha de tinta que toca tamén o <r>, aínda que este si se percibe con relativa claridade.

  9. ^

    O <t> ten un trazado un tanto irregular.