1016 [= Tav 63,37]: Joan Airas de Santiago «Meu amigo, vós morredes» [B 1012, V 602]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Falar e moireu amigo
Por uos e fe que deuedes  
Algun consselhi aiamꝯ  
Ante que assy moyramꝯ  
 
 
   
Anbꝯ moireremꝯ sen falha  
Pᵉ quanto nos non podemꝯ  
Falar e poys que moiremꝯ  
Amigo se d’s uꝯ ualha  
Algun consselhi  
   
De mha madrei grā quereu me  
Pᵉ queuꝯ anda guardando  
E moiremꝯ hi cuydando  
Aymeu amigue meu lume  
Algun consselho.  
   
E pᵉ que o non guysamꝯ1  
Poisuꝯ tanto deseiamꝯ

V


Meu amigo uos morredes
por queuꝯ non leixam migo  
falar e moyren amigo  
por uos e fe que deuedes  
algun conselhi aiamꝯ  
ante que assy moyramꝯ  
   
Anbus morreremꝯ sen falha  
pᵉ quanto nos nō podemus  
falar epoys q̄ morreremꝯ  
amigo se đs uꝯ ualha  
algun conselhy aiamꝯ  
   
De mha madrei grā q̄ixume  
pᵉ q̄nus anda guardando  
emorremꝯ hi cuydando  
ay meu amigue meu lume  
algun consselho  
   
E pᵉ q̄ o nō guysamꝯ  
poys nꝯ tanto deseiamꝯ
  1. ^

    Colocci marcou os versos da fiinda cunha liña vertical á esquerda.