954 [= Tav 63,34]: Joan Airas de Santiago «Maravilho-m’eu, si Deus mi dé ben» [B 951, V 539]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Marauilhomeu ssy deꝯ mj de ben
Senhor por quanto uꝯ ueio rogar  
Nostro senhor euyn uꝯ preguntar  
Que mj digades por deꝯ hunha ren  
Cu queuꝯ podia nostro senhor  
Fazer mays ben. do queuꝯ fez senhor  
   
Fez uꝯ ben falar eben parecer  
E compriuda de ben per bōa fe  
E rogades d’s non sey pᵉ que e  
E mh a senhor quero deuos saber  
Cu quenꝯ  
   
Cauꝯ fez māssa e de muj bon prez  
E ia eu uos mays ben non podera  
Auer poys pᵉ que o rogades ia  
Ca poys queuꝯ el tan muyto ben fez  
Cu queuꝯ.  
   
Eu catiuo muy coytado damor1  
Auya que rogar ur̄o senhor  
Quem fez semp’ uiuer sen sabor  
E ssen uosso ben fazer mha senhor

V


Marauylho(u)meu2 ssy deꝯ mi de ben
senhor por quanto uꝯ ueio rogar  
nostro senhor e uynuꝯ preguntar  
quemi digades por deꝯ hunha ren  
en queuꝯ podia nostro senhor  
fazer mays ben do queuꝯ fez senhor  
   
Fezuꝯ ben falar ebē pareçer  
e cōprida de bē ꝑ boā fe  
e rogađs đs nō sey pᵉ q̄ e  
emha senhᵉ q̄ro deuos saber  
en queuꝯ podia nostro senhor  
   
Cauꝯ fez māssa ede mui bon prez  
e ia en uos mays bē nō podera  
auer poys pᵉ q̄ o rogades ia  
ca poys q̄uꝯ el tā muyto bē fez  
en q̄ uꝯ podia.  
   
Eu catiuo muy coytado damor  
auya q̄ rogar nr̄o senhor  
quē fez semp’ uiuer sen sabor  
essen nosso ben faz̃ mha senhor
  1. ^

    Colocci marcou os catro versos da fiinda cunha liña vertical á esquerda.

  2. ^

    O copista anulou o carácter cun trazo de pluma vertical.