5 [= RM 157,28]: Anónimo «Ledas sejamos oj[e]-mais» [B 5, L 5]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Don Tⁱstan
 
⌈Este layx fezēro dōzelas adom an |
caroth quado estaua na Inssoa
dalidica qūado a Rayā geneũ achou
afilha de Rey peles ꞇ lhy defende o
q̄ nō pareçese ancela
   
  Ledas seiamus oy mays1
  ꞇ dance mus poys nos chegou
  E o deus cōnosco iūtou
  Cantemꝯ lha a q̄ste lays2
  Caeste escudo e domelhor
  Homen q̄ fez nostro senhor
   
  Con ste escudo gran prazer
  Aiamus e cantemꝯ bem
  E dantemꝯ anoso sem
  Poys lo anemꝯ enpoder
  ⌈Ca este escudo e dome
   
  ⌈Oy nꝯ deuemꝯ legrar
  Veste essaido \q̄ ds̄ a qⁱ/3
  [q̄ ds̄ aqⁱ]4
  Trouxe facamolo asy
  Poy nhemꝯ moyto enno honrrar
  ⌈Ca este escado he

L


 
 
Este laye fezēro donzellas a dom ancharoth quādo
estaua naInssoa dalidica quando aRayan geneu᷈
ochou ꝯ afilha de Rey peles ꞇ lhy defende o q̄ nō
parecese antela
 
 
Ledas seiamus oy mays ꞇ dancemus poys nos
chegou Eo deu conosco jūtou Cantemus lha [q̄ /a]q̄5
ste lays Ca este scudo edomelhor homen q̄ fez
nostro Senhor
 
 
 
Con ste scudo gran prazer Aiamus er Cantemus
bem Edancemꝯ anoso sem. poys lo auemus
en poder / Ca este / escudo e dome
 
 
 
oynꝯ deuemus legrar6
Veste scudo q̄ deus a qⁱ. Trouxe facamolo asy
poynhemus moyto anno honrrar Caese scudohe.7
  1. ^

    Os dous últimos vocábulos da liña de escritura foron subliñados por Colocci.

  2. ^

    Esta forma mereceu a atención de Colocci, que a subliñou.

  3. ^

    Este segmento textual engadiuse na marxe do verso, unha vez escrita e anulada cun trazo de pluma a liña de texto seguinte. Foi Colocci o responsable da recomposición dun verso transcrito en dúas liñas diferentes polo amanuense que copiou a cantiga.

  4. ^

    Tachado por Colocci (véxase a nota precedente).

  5. ^

    Sobre o grafema que se trazou inicialmente, q, parece que se trazou un a.

  6. ^

    Repetiuse este verso para facer posíbel o aliñamento das transcricións paleográficas, mais o verso non está repetido no manuscrito.

  7. ^

    Estas dúas últimas estrofas aparecen distribuídas no manuscrito en seis liñas, sen separación ningunha que indique unha división estrófica. A a parte inicial da terceira liña (en poder / Ca este / escudo e dome) forma parte da terceira estrofa, mentres que a parte final (oynꝯ deuemus legrar) forma parte da cuarta. Dividiuse esta terceira liña para poder realizar o aliñamento coa transcrición de B ao nivel da estrofa, mais pódese comprobar a súa disposición no manuscrito na sección Manuscritos.