A cedilla está desprazada para debaixo do <e>. Na entreliña sobre a vogal final hai un trazo curvo case apagado que talvez remita ás plicas existentes no antígrafo.

Sobre as vogais <ee> hai un trazo ondulado que podería representar dúas plicas ou ben a nasalidade vocálica. Neste caso, por non ser o trazo habitual do til que representa a nasalidade vocálica ou a abreviatura dunha consoante nasal, interpretámolo como plicas (polo que non o reproducimos). No verso seguinte repítese a palabra mercee abreviada de diferente forma. No primeiro caso co til marca de nasalidade sobre a vogal final <m̃çeē>, a pesar de non ter razón de ser nesta palabra, e no segundo caso cun signo diferente sobre esta vogal final, formado estruturalmente por dous trazos paralelos, o que parece remitir antes a unhas hipotéticas plicas presentes no antígrafo do que a unha indicación de nasalidade.

Transcribimos como <i> a grafía que segue o <p>, pois seméllase máis á grafía da vogal, na variante sen punto (cf. dizer no verso anterior), que á variante do <r> redondo utilizada por esta copista.

A cedilla está desprazada baixo o primeiro <e>.

Como se dixo en nota precedente, sobre as dúas vogais finais desta palabra hai un signo formado estruturalmente por dous trazos paralelos que parece remitir antes a unhas hipotéticas plicas presentes no antígrafo que a unha indicación de nasalidade.

O segundo <o> está cancelado cun trazo inclinado.

O <M> inicial ten un trazado irregular e parece refeito a partir dun <A>.

De novo sobre as vogais <ee> hai un signo ondulado, moi diferente ao que representa a nasalidade, que probabelmente remita a unhas hipotéticas plicas do antígrafo.

A segunda grafía percíbese con dificultade por estar refeita sobre outra, probabelmente sobre un <u>.