123 [= RM 97,7]: Paai Soarez de Taveiroos «Eu sõo tan muit’amador» [A 37]

Transcripción paleográficaImprimir

A


  Ev soon1 tan muit amador do meu
  linnagen que non sey. al no mundo2
  querer mellor. dūa mia parenta. que3
  ei. e quen sa linnagen quer ben ten
  neu que faz dereit e sen. ꞇ eu sempr o
  meu amarei.
   
{e} Senpre4 ƥuiç e amor
  eu ameu linnagen farei.
  en tanto comeu uiuo for
  esta parenta ƥuirei
  q̄ quero mellor doutra ren.
  e muito seruiç en mi ten.
  se eu poder(e̻i̻). e poderei.
   
  Pero nunca uistes moller.
  nunca chꝯ pouco algo fazer.
  a seu linnagen ca nō quer.
  en meu preito mentes meter.
  e poderia me prestar5
  par d’s muit e nō lle custar.
  a ela ren de seu auer.
   
  E ueede se mia mester.
  da tal parenta ben querer.
  que mei a queixar se qⁱser.
  lle pedir alg ou a ueer.
  pero se me qⁱsesse dar.
  algo faria me precar6
  atal parenta e ualer.
  1. ^

    Estas dúas primeiras palabras do verso están escritas sobre raspadura.

  2. ^

    Por erro debeuse escribir o texto na liña anterior á que efectivamente lle correspondía. De feito, toda esta liña está raspada.

  3. ^

    Por erro debeuse escribir o texto na liña anterior á que lle correspondía. Toda esa liña de texto foi cancelada.

  4. ^

    Ademais dun s escrito como guía para o rubricador (despois transformado na maiúscula pintada de vermello), na marxe esquerda do verso obsérvase unha nota que atribuímos ao revisor; de feito, o verso é hipómetro e quizais debía corrixirse a maiúscula.

  5. ^

    O grafema final está escrito en letra diferente (módulo menor, tinta máis apagada).

  6. ^

    O vocábulo está escrito sobre raspadura. Tamén na marxe dereita do verso se aprecian indicios de raspadura: seguramente se cancelou a variante ou a nota que serviu para realizar a emenda.