397 [= RM 70,22 (= 157,22)]: Joan Garcia de Guilhade «Estes meus ollos nunca perderán» [A 237]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  [E]stes meus ollos nunca per
  deran. sennor gran coita mentreu ui
  uo for e direi uos fremosa mia
  sennor destes meus ollos a coita
  que an [C]horan ꞇ çegan quandal
  guen non ueen. ꞇ ora çegan por alguē1
  que ueem.
   
  [G]uisado teem de nunca perder
  meus ollos coita e meu coraçon
  ꞇ estas coitas sēnor minnas son
  mais los meus ollos por alguen ueer
  [C]horam ꞇ çegan quandalguen non ueem.
   
  [E] nunca ia poderei auer ben
  pois que amor ia non quer nen quer deus.
  mais os catiuos destes ollos meus
{morerā} morreran sempre por ueer alguen2
‹semp̄ por ueer alguē› [C]horam ꞇ çegan quandalguen non ueem.
  1. ^

    Os dous últimos vocábulos do verso presentan letra diferente, quizais máis tardía; foron retocados.

  2. ^

    O verso, que está escrito sobre rasura, é froito de corrección.