639 [= Tav 30,12]: Estevan da Guarda «Do que ben serve sempr’oi dizer» [B 624, V 225]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Do q̄ bē serue senproi dizer
que bē pede mays digouos de mi
Pero q̄ eu g̃ra tēpa ben
Serui hūa dona q̄ metē ē poder
Que nom tenho q̄ per1 meu bē seruir
Eu razō ei delhi por en pidir
O maior bē dos q̄ ds̄ q̍is fazer
 
Bē ētendeu q̄ logar deue auer
O q̄ eu serue de pidir por ē bē
Com razo mays este tā g̃ra bē
Q̄ lhi nō pod outro bē par seer
Poys deu bē seruir hūa dona tal
Por lhi pedir bē q̄ tā muyto ual
Sol nō (o)2 no deu encoraçō poer
 
E meꝯ amigos ꝙ̄ bē cousecer
O mui g̃ra bē q̄ nrō senhor deu
A esta dona ben certo sei eu
Se ouuer sen q̄ bē pode ētender
Q̄ per seruir quantos no mūdo son
Non deuen sol pōer en coraçō
Que pedir possa en tal bē caber
 
⌈Porēdamī cōuen q̄red ou nō3
De seruir ben sen auendo razō
Que per seruir aia ben datender

V


  Do que bem serue senpr oi dizer  
    que ben pede mais digouos demi  
    pero que eu gram tenpa ben  
    serui hua dona que me tem en poder  
    que nōm tenho que per meu bē seruir  
    eu razon ei delhi por en pidir  
    o maior bem dos que deus qis fazer  
     
  Ben entendeu q̄ logar deue auer  
    o q̄ ben serue de pidir por en bem  
    cō razō mais est etā gram bē  
    q̄lhi nō pod outro bē par seer  
    pois deu bē seruir hūa dona tal  
    por lhi pedir bē que tā muito ual  
    sol nō no deu en coraçō poer  
     
  E meus amigos ꝙ̄ bē couseçer  
    o mui gram bem que nostro senħr  
    deu a esta dona ben certo sei  
    eu se ouuer sen q̄ ben pode ētēder  
    q̄ per seruir quātos nomūdo son4  
    nō deuē sol pōer en coraçō  
    que pedir possa en tal bē caber  
     
  Porend amī cōuen q̄red ou nō  
    de seruir ben sen auendo razō  
    q̄ per seruir aiā ben datender  
  1. ^

    O <e> parece corrixido a partir dun <o> previo.

  2. ^

    O <o> foi cancelado cun risco inclinado.

  3. ^

    Colocci marcou o inicio da fiinda cunha marca angular parecida á que utiliza para marcar os versos de inicio de refrán. Curvada na parte inferior, a liña vertical só abranxe neste caso o primeiro verso da fiinda.

  4. ^

    Primeiro parece que o copista escribiu sō, e logo cancelou o trazo de nasal e engadiu un <N> final. Mais a irregularidade deste <N> final fai pensar que talvez o copista escribiu primeiro sol, por salto á liña seguinte, e que logo tentou corrixir acrecentando un trazo de nasalidade que posteriormente cancelou para reescribir un <n> maiúsculo a partir do <l>.