Deus que pouco que sabia1 |
Eu eu qual uiço uiuia |
Quandera on mha senhor |
E que muy tome queixaua |
Dela por que non pensaua |
Demin e non gradecia2 |
Adeus qual beumi fazia |
En sol me leixar ueer |
O seu mui bon parecer |
Mays en grā sandez andaua |
Eu quāndome nō pagaua |
De cō tal senhor uiuer |
E q̄ melhor bē q̄rriā |
Amendora pagaria |
Mays esto amī quē mho daua |
Este bē queno nō entraua |
Nono ouuesso ieu melhor |
Eu messental sabor |
Mais logomar mataria |
Hū cor q̄ ey defolia |
Muy conpride damor |
q̄ ꝑ poucas mar mataua |
Quandeu mha senhor cataua |
En tal coyta me metia |
q̄ conselho non sabia |
Eu demī como fazer |
Por dela mays ben auer |
Mais se/eu nunca cobraua |
Ouiçen que antestaua |
Saberlhia ben sofrer |
Seu amor e nenbrarmya |
q̄ ela nō podia uiuer |
Quādalhur moraua |
Tā muytoa deseiaua |
Mays eu cō este pauor |
Seria bon sofredor |
Na marxe esquerda, á altura do primeiro verso, lese a anotación colocciana: el dissi, co s inicial apagado por lacuna. Na mesma marxe, entre os versos 1 e 2, lese a cifra 8 da numeración de Colocci.
Entre este verso e o seguinte hai un espazo de unha lin̄a, similar ao interestrófico. Na marxe esquerda unha cruz + avisa desta cuestión. A realidade é que non falta verso ningún.