351 [= Tav 157,13]: Fernan Gonçalvez de Seavra «Des que vos eu vi, mia sennor, me ven» [A 215]

Transcrición paleográficaImprimir

A


Des que uus eu ui mia  
sennor me uen. o mui grand  
affan. e o muito mal. que ei  
por uos pero direi uus al an  
te que uus eu uisse doutra  
rem. Sei que non uira ta  
manno prazer. como ueiora  
uos ueer.  
   
Desque uus ui sei que e mayor  
coita do mund est a que por uos ei.  
ꝑo auen mio que uꝯ ar direi  
ante que uus eu uisse mia sēnor  
Sei que nō uira tamanno prazer.  
   
Des que uus eu ui mia sennor me deu1 {me deu}
gran coita des cada que uꝯ nō ui.  
e gran pesar mas ꝑo quemiassi  
de uos auen ante que uos uisseu2 {uos} ‹uisseu›
Sei que non uira tamanno prazer  
   
E deseiandeu aqueste prazer  
desque uꝯ nō uir me fara morrer.  
  1. ^

    En correspondencia coa forma pronominal me o pergamiño está lixeiramente raspado.

  2. ^

    Os dous últimos vocábulos son froito de corrección.