| Desoie mais me quereu |
| mia senor. ( )quitar1 de uus2 |
| mia fazenda dizer. per bōa ffe |
| se o poder fazer. pois ueio |
| que auedes gran sabor. que uos |
| non diga quanto mal me |
| uen. por uos pero non poderey |
| per ren. soffrer a coyta en que |
| me ten amor. |
| [P]or uos mia sēnor ca muita de prā |
| que uos heu dixe toda mia razon. |
| e quāto mal soffri a gran sazon. |
| e qual pauor de mort eqʷnt affan. |
| por uos e nunca fezestes por mi.3 |
| ren mais non posseu soffrer desaqⁱ |
| qʷntas coitas meꝯ cuidados me dā. |
| [P]or uos mia sen̄or q̄ senpr amarey |
| mentreu for uiuo mais ca mī nēal. |
| perdi o sen ꞇ soffri muito mal. |
| epois uos praz oie mais soffrerey. |
| de uos non diz᷈ rē pois prol nō mia |
| que uolo diga ꝑo ben sey ia. |
| que desta coyta morte prenderey. |
| Por uos sen̄or que ƥui muyt a. |
| prenderey morte pois que deꝯ nō ha. |
| doo de min nen uos que sēpr amey. |
Ademais da deterioración no soporte de escritura, antes deste vocábulo debeuse raspar algún carácter.
En correspondencia co último vocábulo do verso o pergamiño está raspado; os dous últimos grafemas do pronome están escritos sobre rasura.
Unha engurra afecta ás catro primeiras liñas da columna de escritura, aínda que o texto é perfectamente lexíbel.