1097 [= Tav 116,5]: Pedr'Amigo de Sevilha «Coitado vivo máis de quantos son» [B 1095, V 686]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Coytado uyuo mays de quātꝯ sō  
  No mūdamigꝯ e perço meu sen  
  Por hunha dona q̄ q̄ro gram bē  
  Mays pero sey eno meu coracō  
  ⌈Q̄ nō aueria coyta damor  
  Se esta dona fosse mha senhor  
     
  Mays esta dona nūca qⁱs q̄seu  
  Fosse mays dizē aq̄stes q̄ an  
  Senhores quelogoxi moirerā  
  Pᵉ elas mays demī ia bē sey  
  ⌈Que nō auy’a coita damor  
     
  Mays nono est e poys qⁱs ds̄ assy  
  Q̄ pᵉ seu nūcame qⁱs receber  
  Se meꝯ amigꝯ podessē poner  
  Q̄ fosse seu sey ia muy bē ꝑ mī  
  ⌈Q̄ nō auy’a coita damor  

V


  Coytado uyuo mays de quātꝯ son  
  no mundamigus e perzo meu sen  
  por hunha dona que quero grā ben  
  mays pero sey enomeu coraçon  
  que non a ueria coyta damor  
  se esta dona fosse mha senhor.  
     
  Mays esta dona nūca qⁱs q̄ seu  
  fosse mays dizen aq̄stes q̄ an  
  senhores q̄logoxi morrerā  
  pᵉ elas mays demī ia bē sey  
  que nō aũya coita damor  
     
  Mays nono est e poys qⁱs đs assy  
  q̄ pᵉ seu nū came qⁱs receber  
  se meꝯ amigus podessē pō(d)er1   
  q̄ fosse seu sey ia muy bē ꝑ mī  
  q̄ nō aũya coyta damor.  
  1. ^

    O grafema foi anulado cun trazo de pluma.