1231 [= Tav 116,4]: Pedr'Amigo de Sevilha «Amiga, voss’amigo vi falar» [B 1215, V 820]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Amiga uossamigo vi falar  
  Oie cō outra mays nō sey eu qʷl razō  
  Falauā assy deꝯ men par  
  Nē se falauam por bē se por mal  
  Amiga fale cō q̄nxel quiser  
  En quanteu del comestou esteuer1  
     
  Cassy2 tenheu meu amigo em poder  
  De quantas donas eno mūdo son  
  Punhē ora de lhi faz’ praz’  
  Ca mho nō tolherā se morte nō  
  Amiga medei de pranderdes hi pesar  
  Ca iameu vi ꝙʷ fez assy  
     
  E uos faredes poys ē uossamor  
  Vꝯ esforcades tanto no seu  
  E uos uꝯ acharedes en peyor  
  Ca uos cuydades e digouoleu  
  Amiga nō ca mi q̄r mui gram bē  
  E sey q̄ tenheel & el q̄ ten  
     
  En nū ca nūca uꝯ partirā ia  
  Senō per morte nꝯ podē partir  
  E poys eu esto sey hu al nō a  
  Mandomelheu falar cō quantas vir  
  Cō uossesforc a miga pauor ey  
  De perdedes uossamigo ca sei  
     
  Per bōa fe out̃s donas q̄ an3  
  Faladen comouolo Tolheram  
     
  Amiga nō cao poder nō e seu  
  Nen delas mays meu4 per bōa fe  

V


  Amiga uossamigo ui falar  
  oie cō outra mays nō sey en q̄l razon  
  falauam assy deꝯ men par  
  nen se falauam por ben se por mal  
  amiga fale cō quenxel quiser  
  en quanteu del comestou esteuer  
     
  Cassy tenheu meu amigo en poder  
  q̄ quantas donas eno mūdo son  
  punhē ora delhi fazer prazer  
  ca mho nō tolherā se morte nō  
  amiga me dei đ p̄ n.  
     
     
  Euos faredes poys en uo ssamor  
  uꝯ esforzades tanto no seu  
  euos uꝯ acharedes en peyor  
  ca uos cuydade edigouoleu  
  amiga nō cami q̄r mui grā bē  
  e sey q̄ tenheel et el q̄ten.  
     
  En mī ca nūca nꝯ partirā ia  
  senō per morte uꝯ podem partir  
  epoys eu esto sey hu al nō a  
  mando melheu falar cō quā tas uir  
  con uosse sforzamiga pauor ey  
  de perderdes uossamigo casei  
     
  Per bōa fe out̃s donas q̄ an  
  faladen comouolo tolheram  
     
  Amiga nō ca o poder nō e seu  
  nen delas mays meu ꝑ bōa fe  
  1. ^

    Colocci uniu este verso ao verso primeiro da estrofa seguinte por medio dunha liña na marxe esquerda. Talvez foi el propio quen riscou a indicación intermedia relativa ao inicio doutro rotulus.

  2. ^

    O <C> inicial está refeito a partir dun <E> escrito anteriormente: iso explica a presenza do <c> aclaratorio na marxe esquerda.

  3. ^

    Colocci marcou as dúas fiindas con cadansúa liña vertical á esquerda.

  4. ^

    A última letra é lectura conxectural. Parece o resultado de superposición de dúas grafías, unha delas un <o> e outra talvez un <u>. Por cima, hai un signo voado parecido a un <v>.