195 [= Tav 125,3]: Pero Garcia Burgales «Ai eu, coitado, e quand’acharei quen» [A 102, B 209-210]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  Ay eu coitado e quand acharei( )1 quen  
  me de( )2 consello como possa yr. aun logar3  
  u eu q̄rria yr. e nō posso nen ar poss achar q̄n4  
  me de cōsello como possa yr ueela dona5  
  que por meu mal ui. mais fremosa de  
  quantas donas ui.  
     
     
     
  E por que moiro querendolle ben.  
  ca tan fremosa dona nunca fez  
  nr̄o sēnor de quantas donas fez  
  nen tan conprida de tod outro ben.  
  por esta moiro que d’s atal6 fez.  
  e nonllo disse se me ualla d’s.  
  ca non ousei assi me ualla d’s.  
     
{c} (?) Oa7 me qⁱs ante8 mia coit andurar.  
  ca me ꝑder contan bōa sēnor.  
  a que deu tanto ben nr̄o sēnor  
  e q̄ro mante mia coit andurar.  
  mais rogarei tanto nr̄o sēnor  
  que el me leu ua possa ueer.  
  ca muit aia que nō pude ueer  
     
  Niun prazer ca non fuy a logar.  
  u a eu uiss e por aquesto non9 ‹eu uiss e por aq̄sto nō›
  ui nūca mais prazer nen ia mais nō.  
  miar ueerei se nō for a logar.  
  u ueia ela ca sei eu que non.  
  uerei. prazer. e senpr auerei mal.  
  senon uir ela que ui. por meu mal.  
     
  E meus amigos se non est assi. non me  
‹ds̄ dela bē nē dessi› de deus dela ben nen dessi.10  
     
fijda E se non leue deus u son os seus. estes  
  meus ollos que ueian os seus.  
     
fijda E se os uiren ueran gran prazer ca muit a11  
  a que non uiron gran prazer.  
     
fijda Leue os deus cedo que pod e ual u uerā  
  ela que tan muito ual.12  

B


Ay eu coytado e
Quanda charei
Quemi de consselho como possa hir
Ahun logar hu eu queria hir
E non posso nen ar possachar
ꝙ̄ mj de consselho como possa hir
Veela dona que por meu mal ui
Mays fremosa(s) de quātas donas uj
 
E porq̄ moyro q̄rendolhi bē
Ca tā f’mosa dona nūca fez
Nr̄o senhʳ de qʷntas donas fez
Nē tā ꝯpⁱda de todoutᵒ bē
pʳ esta moyro q̄ d’s atal fez
E nōlho dixi seme ualha d’s
Ca nō ousei assimi ualha d’s
 
Cami qⁱgante mha coita endurar
Came ꝑder cō tā bōa senhor
aq̄ tanto bē nr̄o senhʳ
Eq̄ro mhāte mha coita endurar
Mays rogarei tāto nr̄o senhor
q̄ elme leue hua possa ueer
Ca nō ousyr hua possa ueer
 
Nē hū p̃zer ca nō fui alogʷr
Hua uisse pʳ aq̄sto nō
Vi nūca mays p̃zer nē ia mays nō
Mhar ueerey senō for alogʷr
Hu ueia ela ca sey eu q̄ nō
Veerey p̃zer esemp̃uerey mal
senō uir ela q̄ ui pʳmeu mal
 
Emeꝯ amigꝯ se non est assy
Non mi de dela deus ben nen dessi
 
Se nō leue deꝯ hu son os seꝯ
Estes meꝯ olhos q̄ ueiam os seꝯ
 
Se os uirem ueeram grā prazer
Ca muyta q̄ nō uirom gram prarer
 
Leueos deꝯ cedo q̄ podeual
Hu ueeram ela que tam muyto ual
  1. ^

    Á seguir do grafema <i> obsérvase unha pequena raspadura.

  2. ^

    Despois do grafema <e> raspouse un carácter.

  3. ^

    A partir do punto o verso foi corrixido. A lección actual está escrita sobre raspadura.

  4. ^

    A totalidade do verso está escrito sobre raspadura. A tinta está moi apagada e deteriorada.

  5. ^

    O conxunto do verso foi escrito sobre raspadura. A tinta está moi apagada e deteriorada.

  6. ^

    O grafema <l> trazouse en modo diverso do habitual; parece froito de corrección.

  7. ^

    A capital está errada. O grafema escrito no intercolumnio é emenda evidente da maiúscula.

  8. ^

    Tanto esta forma como a precedente están escritas sobre raspadura; son froito de corrección.

  9. ^

    A partir de eu, incluído, o texto foi corrixido; está escrito sobre raspadura.

  10. ^

    O verso está escrito sobre raspadura.

  11. ^

    A seguir do <t> escribiuse, máis tarde, un <a>, en tinta e trazado diferente, tardío.

  12. ^

    As catro fiindas foron copiadas coa mesma disposición que a primeira cobra da cantiga.