206 [= Tav 125,1]: Pero Garcia Burgales «Ai Deus, que grave coita de sofrer» [B 222]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Ay deus q̄ graue coyta dessoff’
  deseiar morte auer auiuer
  Comoieu uiue muy ssen meu pªzer
  con esta coyta q̄ me uen tanta
  deseio morte(r) q̄ria morrer (por)
poʳ1    que se ffoy a Raynha ffrāca
   
  Aesta coita nūca eu par uj /
  deseio morte pero uiuo assy
  per bōa ffe a grā pesar demj̄
  edireyuos q̄ me mais q̄ brāca
  deseio morte q̄ senp’ temj
  por q̄ sse foy a Rayā frāca
   
  Ay eu coitado cō quāto mal me uē
  por q̄ deseio mha moʳte poren
  perdi odormir eꝑdi ossen
  echoro senp’ qʷn dout’en canta
  emais deseio moʳ te dout̃ rrē
  por q̄ sse foy a rrayā franca
  1. ^

    Esta palabra que aparece cancelada no final da liña anterior está copiada aquí por unha man distinta, talvez a de Colocci, na marxe central á esquerda do comezo da liña.