Fixo esta cantiga por unha dona a quen seus parentes casaron mal por diñeiro.

(I) Se o rei me dese algo, iríame xa para a miña terra de moi boa vontade e, se alí chegase, compraría unha dama fermosa moi barata, porque a venden, louvado sexa Deus, como venderon Dona Luzia o outro día en Orcellón.
(II) E onde non chegaría eu, infeliz, por comprar un corpo tan ben feito! E o desgrazado que a vendía, por que non me enviou recado? Fora negociado ocultamente comigo, que tería comprado Dona Luzia en Orcellón a quen a vendía!