(I) Amigo, andades moi enfadado porque non dano a miña fama convosco, e, abofé e sen mentir, agora vos paro e vos digo (claramente) que nunca ese ‘asunto’, amigo, será feito comigo.

(II) Certamente non son tan tola que faga ese acto, mais douvos esta ataxe da camisa; gardade a cinta e a touca, que nunca ese ‘asunto’, amigo, será feito comigo.

(III) Ai, don Joan de Guilhade, eu sempre vos fun amiga, mais queredes que vos diga? Faládeme doutra cousa, que nunca ese ‘asunto’, amigo, será feito comigo.