(I) Que lonxe estarei, señora, de xamais ter pracer desde que agora me afaste de falarvos e de vos ver, e axiña estarei por iso ben lonxe de sentir gusto por min nin por calquera outra cousa.

(II) E afastaranse os meus ollos de ver pracer de ningunha cousa, despois que Deus os aparte de vós, señora, que amo, e axiña estarei por iso ben lonxe de sentir gusto por min nin por calquera outra cousa.

(III) E deixará o meu corazón de sentir gusto por ningunha outra cousa, e (o meu corazón) afastarase diso con razón desde que eu non vos poida falar, e axiña estarei por iso ben lonxe de sentir gusto por min nin por calquera outra cousa.