(I) Desde que padecín o mal que sufro, esforceime en ocultalo, así Deus me perdoe, e queren adiviñar os meus sentimentos, e non poden; mais o mal que eu teño, xa que me esforzo sempre en ocultalo, maldito sexa quen mo adiviñe!

(II) E non poden saber por min o meu mal se non o adiviñaren, nin teño medo diso nin xa por ningún outro (o poden adiviñar) mentres eu viva –iso penso eu–, e digo que penso noutra cousa: xa que me esforzo sempre en ocultalo, maldito sexa quen mo adiviñe!