(I) Fun eu fermosa facer oración, non pola miña alma, mais por ver alí o meu amigo; e, xa que non o vin, vede, amigas, así Deus me perdoe: é de xustiza que sufra por iso, pois el non veu, e que non reciba o meu ben, (II) porque eu fun alí chorar, miñas amigas, e queimar candeas, non pola miña alma, senón por o achar a el; e, pois non veu nin Deus o trouxo, é de xustiza que sufra por iso, pois el non veu, e que non reciba o meu ben.

(III) Fun eu rogar moito a Noso Señor: non queimei candeas pola miña alma, senón por ver o que moito amei sempre, e non veu o meu traidor: é de xustiza que sufra por iso, pois el non veu, e que non reciba o meu ben.