265 [= Tav 75,12 (= 157,34)]: Anónimo «Nostro Sennor, que mi a min faz amar» [A 157]

Transcrición paleográficaImprimir

A


N1 Nostro sennor que miamin
  faz amar. amellor dona de quan(t̻)
  tas el fez. ꞇ mais fremosa ꞇ de me
  llor prez. ꞇ a que fez mais fre
  moso falar. el me de dela ben se
  lle prouguer. ou mia morte se
  maquesto non der. me de por me
  de gran coita quitar.2
   
  [E] se mel aquesto non quiser dar
  quellog eu rogo rogarllei assi
  que lle possa comela quer ami
  querer ca esto me pode guardar
  da mui gran coita que eu ey damor
  ꞇ se mesto non der nostro sennor
  por que me fez el tal sennor fillar
   
  [B]eno sei eu fez mio por se uengar
  de mi per esto ꞇ non per outra ren
  sellalgun tenpo fiz pesar por en
  me leix assi desenparad andar
  ꞇ nō me quer contra ela ualer
  por me fazer mayor coita sofrer
  me faz todest e non me quer matar
  1. ^

    Este grafema, escrito en letra diferente da que habitualmente se emprega para as letras de espera, é similar ao que se localiza no f. 8v, col. b (véxase a nota correspondente), e a outros que se encontrarán avanzado o manuscrito.

  2. ^

    En correspondencia con este verso o pergamiño está raspado.