1.
vt. 'apreciar, estimar, honrar'
1.9 e sol non me preçavan ren||123.27 pero, se me quisesse dar / algo, faria-me preçar / atal parenta e valer||317.17 que me devian a preçar por én, / e por én sõo máis pouco preçado||757.9 preçade sempr’amor de cavaleiro||917.3 cheguei a logar / u lealdade nen manha nen sén / nen crerezia non vejo preçar||934.1 Ora non dev’eu preçar parecer / nen palavra que eu aja nen sén||951.6 quantas máis donas, senhor, ala vi, / tanto vos eu mui máis precei des i||1382.9 Porque o veen, atal desguisado / non o preçan nen o queren temer||1394.11 “quen se non guarda, non o preçan ren”||1594.16 E en bõo ponto el tan muito leeu, / ca per [i] o preçan condes e reis||1635.8 o amor quiça non no preçaria2.
refl.v. 'prezarse, gabarse'
Nesta acepción rexe, en xeral, preposición de
1326.1 Pois que te preças d’aver sén comprido / en trobar ben e en bõa razon||1326.9 ca sempre contan por ensibidade / ao pastor preçar-se de gran sén 
