I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 78-79); Bertolucci Pizzorusso (1992 [1963]: 54); Vallín (1995b: 197-199 [= LPGP 732-733]); Littera (2016: II, 237).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 23-24); Marques Braga (1945: 76-77); Machado & Machado (1958: VI, 391); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 122).
2 vos] uus A 4 convosc’e] con uusc e A 5 -vos ca vos] uus ca uus A 10 vos] uus A 12 vós] uꝯ A
2 vos] vus Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso, Vallín 3-4 fazer / perder] fazer perder Littera 4 convosc’] convusc’ Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso, Vallín : convosco Littera 5 vos ... vos] vus ... vus Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso, Vallín 8 desta mezcra [a]tal] d’[aqu]esta mezcra tal Michaëlis : desta mescra [a]tal Littera 10 vos sei] vus ei Michaëlis : vus sey Bertolucci Pizzorusso, Vallín 12 vós] vus Bertolucci Pizzorusso; tollerdes-mi o] tolherdes mi-o Michaëlis 14 mezcra] mescra Littera 17 dire[i]] diré Bertolucci Pizzorusso, Vallín 18 poderán] poderan Michaëlis : poderam Bertolucci Pizzorusso, Vallín 20 afrontarán] afrontaran Michaëlis, Vallín 21 vos] vus Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso
(I) Señora, sei eu ben o que vos van dicir todos os que me queren mal, señora, para me inimizar convosco e non por outra cousa: dinvos que vos amo, señora, e por causa diso eu non debo ser prexudicado en relación a vós.
(II) E xa non me poderei protexer desta intriga, porque vos amo moito, aínda que non me serve de nada convosco; e vós, por me facerdes tolear, nunca lles queredes, de forma ningunha, crer esta intriga sobre min.
(III) E, miña señora, quero eu facer o posíbel por ver se me podo xustificar ou se non, e direilles a todos que non mo poderán probar; mais eu sei o que eles farán: logo ante vós me acusarán de que vos amo de corazón.
Esquema estrófico: 3 x 8a 8b 8b 8a 8c 8c 8b (= RM 163:32)
Encontros vocálicos: 12 -mi‿o; 18 mi-‿o; 20 mi‿afrontarán
En Littera existe unha errada división dos versos, ao incorporar perder ao v. 3, feito que explica a forma convosco do v. 4, para conseguir a isometría versal.
Mezcra ‘intriga, calumnia’ só aparece nesta cantiga (tamén no v. 14), aínda que o verbo correspondente, con diversas variantes fonéticas (véxase nota a 148.24), ten máis ocorrencias.
Canto á opción editorial para a isometría versal, parece máis conveniente o recurso á variante atal (véxase nota a 10.4).
Obsérvese o hipérbato nestes dous versos: ‘E ja non ei poder de me guardar desta mezcra [a]tal’.
Dun modo similar a erros de copia <o>/<ou> no Cancioneiro da Ajuda (véxase nota a 65.32), neste manuscrito tamén existen varios casos de <e>/<ei> (coa lección correcta en BV), que tamén deben ser postos en relación co feito de o cancioneiro ter sido copiado en Castela: direi <dire> A (122.17; 170.5, 6 e 20, fronte a <direi> nos vv. 13 e 27; 177.27), primeiro <p’mero>, <primero> A (176.9, 196.15, 300.13), acordei <acorde> (247.16), Nogueira <noguera> A (1235a.5). Os casos de <quexume> (238.3) e <lexedes> (387.9), tamén coa lección correcta en BV, son diferentes, xa que se pode tratar da absorción do iode por parte da fricativa palatal xorda. Cfr. nota a 90.14.
De calquera xeito, a lectura diré de Bertolucci e Vallín é inaceptábel do punto de vista lingüístico, pois non existe nin existiu xamais tal solución morfolóxica para a desinencia de P1 de futuro indicativo.
Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:
Anterior
