[last revised: 11/10/2024]Print

338 [= RM 7,14]
Senhor fremosa, vejo-me morrer
Afonso Meendez de Beesteiros

Senhor fremosa, vejo-me morrer,
e a mí praze mui de coraçon
co[n] a mia mort’, assi Deus mi perdon,
por aquesto que vos quero dizer:
moiro por vós, a que praze muit’én
de que moir’eu, e praz a min por én!
Per bõa fe, de mia mort’ei sabor,
e ben vos juro que á gran sazon
que rog’a Deus por mort’, e por al non,
por aquesto que vos digo, senhor:
moiro por vós, [a que praze muit’én
de que moir’eu, e praz a min por én!]
E, per bõa fe, gran sabor per-ei
con mia morte, por quant’eu entendi
que vos prazia; e, pois ést’assi,
muito mi praz polo que vos direi:
moiro por vós, [a que praze muit’én
de que moir’eu, e praz a min por én],
ca de viver máis non m’era mester!
E praz-mi muit’én morrer des aqui
por vós, e tenho que mi Deus [faz] i
ben, mia senhor, polo que vos disser:
moiro [por vós, a que praze muit’én
de que moir’eu, e praz a min por én!]
E ben vos juro, senhor, que m’é ben
con [a] mia morte, pois a vós praz én.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20
 
 
 
 
25
 

Manuscripts

B 376

Editions

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 855-856 [= LPGP 97-98]); Marcenaro (2013: 68-69); Littera (2016: I, 55-56).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 138); Machado & Machado (1950: II, 162-163); Rios Milhám (2018b: III, 338).

Manuscript variants

1 morrer] moirer B   7 bõa] bona B   13 bõa] bona B   20 morrer] moirer B   25 juro] uiro B

Editorial variants

2 praze mui de coraçon] praz, e mui de coraçon Michaëlis, Marcenaro : praz, e mui de coraçom Littera   3 co[n] a] co’a Michaëlis, Littera   4 vos] vus Michaëlis   5 praze muit’én] praz, e muit’, én Michaëlis, Marcenaro, Littera   6 min] mí Marcenaro   8 vos] vus Michaëlis   10 vos] vus Michaëlis   11 praze muit’én] praz, e muit’, én Michaëlis, Marcenaro, Littera   13 bõa] bona Marcenaro   14 por] per Michaëlis, Littera   15 vos] vus Michaëlis : a vos Marcenaro   16 vos] vus Michaëlis   17 praze muit’én] praz, e muit’, én Michaëlis, Marcenaro, Littera   20 én] en Michaëlis : em Littera   20 vos] vus Michaëlis   22 vos] vus Michaëlis   23 praze muit’én] praz, e muit’, én Michaëlis, Marcenaro, Littera   25 vos] vus Michaëlis   26 [a]] om. Littera

Paraphrase

(I) Fermosa señora, véxome morrer, e a min práceme moi de corazón a miña morte, así Deus me perdoe, por isto que vos quero dicir: morro por vós, a quen lle prace moito que eu morra, e práceme a min por iso!

(II) Abofé, desexo a miña morte, e xúrovos que hai moito tempo que rogo a Deus pola miña morte, e non por outra cousa, por isto que vos digo, señora: morro por vós, a quen lle prace moito que eu morra, e práceme a min por iso!

(III) E, abofé, desexo moito a miña morte porque comprendín que vos pracía; e, xa que é así, moito me prace polo que vos direi: morro por vós, a quen lle prace moito que eu morra, e práceme a min por iso, (IV) porque non preciso vivir máis! E por iso me prace moito morrer agora por vós, e coido que Deus me fai ben niso, miña señora, por isto que vos direi: morro por vós, a quen lle prace moito que eu morra, e práceme a min por iso!

(1) E ben vos xuro, señora, que me satisfai a miña morte, xa que vos prace a vós.

Metrics

Esquema métrico: 4 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C + 10c 10c (= RM 160:10)

Notes

Text
  • 2

    Os editores precedentes consolidaron unha interpretación mecánica da lección <praz e>, con deglutinación gráfica de praze, unha variante minoritaria de praz (cfr. outras formas minoritarias como feze, dize etc., para alén de praze no v. 1 do refrán, véxase nota ao v. 5). Porén, a frase parentética e mui de coraçon non ten ningunha ocorrencia no corpus profano nin tampouco no corpus das cantigas marianas.

  • 3

    Consideramos a lección <co> como un erro banal por <cõ>, do mesmo xeito que aparece noutras pasaxes nos apógrafos italianos (647.2, 1337.17 etc.) e igual que <no> aparece frecuentemente, por erro de copia, por <nõ>. Véxase nota a 714.4.

  • 5

    Michaëlis, seguida por todos os editores, fixa a forma maioritaria na P3 do presente indicativo de prazer, creando un texto excesivamente artificioso co afastamento entre praz e én. No entanto, poderíase considerar a forma praze (cfr. outras formas verbais como faze, fize ou feze) sen introducir a frase parentética e muito, que non se rexistra nunca no corpus. Deste xeito, na cantiga conviviría esta variante praze coa forma xeral praz (vv. 2, 6 [= r2], 16, 20, 26), aínda que no v. 2 podería, tamén, fixarse a variante praze: e a mí praze mui de coraçon. Cfr. nota a 269.12.

  • 7

    A presenza de -n- na forma manuscrita <bona> (tamén no v. 13) é simple indicación gráfica da nasalidade fonolóxica de /õ/, o mesmo que noutras voces que se rexistran esporadicamente, en especial, nos apógrafos italianos (case sempre con unha das documentacións correcta) en <alguna> algũa e <(h)una> ũa, <capaton es> çapatões, <certano> certão, <lontano> loução, <lunar> lũar, <mano> mão, <pardonar> perdõar, <poner> põer, <uano> vão, <ueno> vẽo, <uilano> vilão. Sobre estas grafías e as formas do tipo irmana, véxase Ferreiro 2008b. Cfr. nota a 582.3.

Search
    No results

    This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
    Click below to accept or to edit your cookie settings.

    SettingsAccept