[últ. rev.: 14/10/2024]Imprimir

955 [= RM 63,72]
Senhor fremosa, ei-vos grand’amor
Joan Airas de Santiago

Senhor fremosa, ei-vos grand’amor,
e os que saben que vos quero ben
teen que vos pesa máis d’outra ren;
e eu tenho, fremosa mia senhor,
mui guisado de vos fazer pesar
se vos pesa de vos eu muit’amar,
ca ja vos sempr’averei de querer
ben, e estas gentes que aqui son
teen que vos pesa de coraçon;
e eu tenho ja enquanto viver
mui guisado de vos fazer pesar
[se vos pesa de vos eu muit’amar],
ca, mia senhor, sempre vos ben querrei,
e aquestas gentes que son aqui
teen que vos faço gran pesar i;
e [eu] tenh’ora, e sempre terrei,
mui guisado de vos fazer pesar
[se vos pesa de vos eu muit’amar],
ca vos non posso, senhor, desamar,
nen poss’Amor, que me força, forçar.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20

Manuscritos

B 952, V 540

Edicións

I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 368-369); Rodríguez (1980: 93 [= LPGP 405]); Littera (2016: I, 430-431).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 194); Braga (1878: 103); Gassner (1933: 403); Machado & Machado (1953: IV, 321-322); Fernández Pousa (1959: 93).

Variantes manuscritas

1 vos] nꝯ B   6 se] Ce B   10 e] Et B : et V; enquanto] en q̄nto V   11 guisado] grisado B : grisado V   13 querrei] queirey B : q̅irey V   15 faço] fazo V   16 terrei] teirey BV   17 guisado] grisado B : grisado V   20 força, forçar] forza forzar V

Variantes editoriais

3 teen] têm Littera   9 teen] têm Littera   15 teen] têm Littera   20 Amor] amor Nunes, Rodríguez, Littera

Paráfrase

(I) Señora fermosa, téñovos un grande amor, e os que saben que vos amo pensan que iso vos pesa máis que calquera outra cousa; e eu, miña fermosa señora, considero moi axeitado causarvos pesar se vos pesa que eu vos ame moito, (II) pois xa sempre vos amarei, e estas xentes que aquí andan pensan que vos pesa profundamente; e eu, en canto viva, considero moi axeitado causarvos pesar se vos pesa que eu vos ame moito, (III) pois, señora miña, sempre vos amarei, e estas xentes que andan aquí pensan que vos causo un gran pesar por iso; e eu acho agora e sempre acharei moi axeitado causarvos pesar se vos pesa que eu vos ame moito, (1) pois non podo, señora, desamarvos, nin podo forzar a Amor, que me forza.

Métrica

Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:97) + 10c 10c

Notas

Texto
  • *

    Esta composición é unha verdadeira cantiga ateúda, con ligazón sintáctico-discursiva, de tipo causal, entre as súas tres estrofas, aínda que non fose incluída na relación de ateúdas de Gonçalves (2016 [1993]: 269-270) nin fose considerado ese carácter en ningunha das edicións precedentes. Véxase nota á cantiga 15.

  • 16

    A necesaria, pola métrica, reintegración do pronome eu nesa posición vén indicada pola súa presenza nos versos paralelos das restantes estrofas:
              e eu tenho, fremosa mia senhor (v. 4)
              e eu tenho ja enquanto viver (v. 10)
              e [eu] tenh’ora, e sempre terrei (v. 16).

     

Buscar
    Non se atopou ningún resultado

    Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
    Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:

    ConfiguraciónsAceptar