I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 417 [= LPGP 307]); Littera (2016: I, 330-331); Bruno (2022: 60-61); Staffieri (2024: 168).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 125-126); Machado & Machado (1960: VII, 31); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 350).
III. Antoloxías: Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 66).
4 vos] uus A
4 vos] vus Michaëlis 6 me] m(e) Michaëlis : m' Littera 10 vos] vus Michaëlis 12 me] m(e) Michaëlis : m' Littera
(I) Se teño coita, ocúltoa moi ben, aínda que sufro a maior do mundo por vós; mais de vós teño tan gran pavor que vos direi, miña señora, o que me acontece: teño gran coita; e, por riba, teño que xurar que non teño coita a quen me pregunte por iso.
(II) A vós non ouso dicirvos a gran coita que teño por vós no meu corazón, e, co pavor que teño, así Deus me perdoe, señora, de vos causar pesar, teño gran coita; e, por riba, teño que xurar que non teño coita a quen me pregunte por iso.
Esquema métrico: 2 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:247)
Encontros vocálicos: 4 mi‿aven; 6 me‿én; 12 me‿én
Téñase en conta a recta secuencia sintáctica destes dous versos: «Non ous(o) dizer a vós a gran coita / que ei por vós eno meu coraçon».
This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
Click below to accept or to edit your cookie settings.