I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 163-164 [= LPGP 691]); Pousada Cruz (2013: 178-179); Littera (2016: II, 181-182).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 77); Carter (2007 [1941]: 46); Marques Braga (1945: 150-151); Machado & Machado (1949: I, 291-292); Camargo et alii (1995: 68-69); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 166).
1 encobrir] encorbrir B 3 ome oir] omoyr B 4 min] mj B 5 quer’eu ben tal] quirreu ben atal B 7 gracir] gracur B 13 m’ajan] mays an B 14 sandece] sandice B 16 nulla] nulla B 18 nen o meu coraçon] d’s nen meu coracon B 19 rogarei por én] rogarē pʳ eu B 20 me dé cedo dela] mj dedela cedo B 22 E] om. B 23 ca] q̄ B 26 me desama máis d’outra ren] q̄me desama mays de · ren B 27 Pero] <...> B
3 ome oir] om(e) oïr Michaëlis : hom’oir Littera 10 quanto] quando Michaëlis 20 dé] dê Michaëlis, Littera 24 amor] Amor Pousada Cruz
(I) Que ben sei eu ocultar a miña coita e o meu mal, que nunca ninguén mo pode ouvir; mais de que pouco me vale a min, pois eu non amo tal señora que se sinta no deber de algunha vez mo agradecer!
(II) Mais faga como quixer, porque eu sempre a servirei, e canto a puider manter en segredo de todas as maneiras a manterei, pois por que hei eu de dicir aquilo con que me poidan saber que grande insensatez cometín, (III) e da que non me ha librar ningunha cousa senón a morte, pois Deus, que ma fixo moito amar, non quere, nin o meu corazón? Mais a Deus rogarei por iso que me dea cedo ben dela, ou a morte, se esta situación me vai durar moito tempo.
(IV) E ben debo eu antes querer a miña morte que vivir así, pois Amor non me quere socorrer e a que eu sempre servín me desama máis que a calquera outra cousa. Mais fun un home insensato, porque marchei de onde ela está!
Esquema métrico: 8a 8b 8a 8b 8c 8c 8a (I, III [= RM 100:51]) + 8a 8b 8a 8b 8c 8c 8b (II, IV [= RM 101:54])
Encontros vocálicos: 3 mi-‿o, ome‿o·ir; 4 mi‿a; 7 mi-‿o; 17 mi-‿a
É totalmente desnecesaria a emenda michaëliana, que transforma o quanto orixinal en quando.
A voz sandice (vs. sandece e sandez) é maioritaria e típica dos apógrafos italianos, xa que no Cancioneiro da Ajuda a forma transmitida é sempre sandece. Así, por exemplo, en 386.4, 15, 16 e mais en 389.19 aparece sandece en A fronte a sandice en BV, e, mesmo, en B e V se producen erros obvios, xa que sandice aparece en rima con -ece (merece, crece, parece) en 1135.1 (BV), 1435.23 (V) e 1535.17 (B).
A utilización da grafía <ll> (vs. <lh>) de B para a lateral palatal sonora no corpus das cantigas só se rexistra esporadicamente nos cancioneiros apógrafos italianos no indefinido nulho/a; noutras voces a súa aparición é un fenómeno extraordinario, pois só se rexistran cinco ocorrencias dese tipo. Cfr. nota a 199.33.
O elemento máis só pode ser interpretado como adverbio de cantidade (os editores non distinguen graficamente máis / mais) para que o período sexa correcto sintacticamente e coherente do punto de vista da semántica.
A segmentación michaëliana para introducir a perífase aver + infinitivo resulta obrigada para facer emerxer o demostrativo esto, que recolle as varias circunstancias vitais do namorado descritas nos primeiros vinte versos: sofre coita de amor, que habilmente garda en segredo xunto coa identidade da amada, a pesar de que esta non lle corresponde nin llo agradece; Deus, que o forzou a amala, tampouco o libra da coita; por todo iso, vaille rogar a Deus que lle dea cedo o ben da dama ou a morte (perante a posibilidade de que esa situación se prolongue no tempo: se m’est’á durar). Polo contrario, un texto se m’esta durar, con verbo en futuro de subxuntivo, aínda que correcto do punto de vista da expresión, deixaría sen antecedente o demostrativo esta, que dificilmente se podería referir a coita (afastada no v. 2).
A teor dos datos subministrados polos cancioneiros, as conxuncións que e ca son intercambiábeis tanto en función causal como completiva. En liñas xerais, existe certa preferencia por ca en A (fronte a BV): 66.6, 84.6 e 15, 92.27, 94.20, 142.28, 166.23, 167.18, 170.10 e 27, 177.14, 178.24, 179.19 e 26, 249.5, 276.r2, 317.16, 320.8, 355.3, 430.13, 812.3, 980.8, 981.19 e 26, 984.6, 995.7. Mais tamén encontramos a preferencia inversa (que A, ca B): 68.19, 84.6, 94.20, 221.9. E, finalmente, aínda entre os propios apógrafos italianos se encontra tal variación: ca B vs. que V (725.22 e 1102.5) e mais nas cantigas 655.14 e 984.r2 en que a primeira versión presenta ca face á segunda con que1 .
This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
Click below to accept or to edit your cookie settings.
Previous
