[últ. rev.: 21/11/2024]Imprimir

268 [= RM 79,45 (= 157,40)]
Pero m’eu ei amigos, non ei niun amigo
Joan Soarez Coelho

Pero m’eu ei amigos, non ei niun amigo
con que falar ousasse a coita que comigo
ei, nen ar ei a quen ous’én máis dizer, e digo:
[d]e mui bon grado querria a un logar ir
e nunca m’end’ar viir.
Vi eu viver coitados, mas nunca tan coitado
viveu com’oj’eu vivo nen o viu ome nado
des quando fui u fui; e aque-vo-lo recado:
de mui bon grado querria a un logar ir
[e nunca m’end’ar viir].
A coita que eu prendo non sei quen atal prenda,
que me faz fazer sempre dano de mia fazenda;
tod’aquest’eu entendo, e quen máis quiser entenda:
de mui bon grado querria a un loga[r] ir
[e nunca m’end’ar viir].
De cousas me non guardo, mas pero guardar-m’-ia
de sofrer a gran coita que sofri de-lo dia
des que vi o que vi, e máis non vos én diria:
de mui bon grado querria a un logar ir
[e nunca m’end’ar viir].
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20

Manuscrits

A 160

Edicions

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 321-322 [= LPGP 545]); Correia (2001: 253); Littera (2016: I, 596-597).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 96); Marques Braga (1945: 301-302); Machado & Machado (1960: VII, 19-20); Arbo Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 268).
III. Antoloxías: Vasconcellos (1959: 23-24); Alvar & Beltrán (1989: 301); Mongelli & Maleval & Vieira (1995: 151).

Variants manuscrites

2 ousasse] oussasse A   3 ous’én] oussen A   16 guardar-m’-ia] gʷrdar mīa A   17 vos] uus A

Variants editorials

4-5 de mui bom grado [me] querria ir / a um logar e nunca m’end’ar viir Littera; viir] vĩir Michaëlis   9-10 Véxanse vv. 4-5   13 entendo] entend(o) Michaëlis   14-15 Véxanse vv. 4-5   16 non] nam Littera; mas] mais Michaëlis   18 vos] vus Michaëlis   19-20 Véxanse vv. 4-5

Paràfrasi

(I) Aínda que eu teño amigos, non teño ningún amigo con quen me atrevese a falar da coita que sufro, nin tampouco teño a quen me atreva a lle dicir máis sobre isto, e digo: de moi bo grado querería ir a un lugar e nunca me vir de alí.

(II) Eu vin coitados vivir, mais nunca tan coitado viviu ninguén como hoxe eu vivo, nin ninguén o viu, desde que fun a onde fun; e velaquí tendes a información: de moi bo grado querería ir a un lugar e nunca me vir de alí.

(III) A coita que eu sufro non coñezo quen tal sufra, porque me fai prexudicar sempre os meus intereses; todo isto eu entendo, e quen máis quixer entenda: de moi bo grado querería ir a un lugar e nunca me vir de alí.

(IV) Non me protexo de nada, mais protexeríame de sufrir a gran coita que sufrín desde o día en que vin o que vin, e máis diso non vos diría: de moi bo grado querería ir a un lugar e nunca me vir de alí.

Mètrica

Esquema métrico: 4 x 13’a 13’a 13’a 13B 7B (= RM 16:7)

Encontros vocálicos: 13 entendo,‿e

Notes

Text
  • 2-3

    No Cancioneiro da Ajuda detéctanse algúns casos de confusión de sibilantes, probabelmente un fenómeno gráfico sen transcendencia fonolóxica. Igual que <oussasse> (v. 2) e <ouss(e)> (v. 3), véxanse outras formas como <dessamar> desamar (66.21),<dessamparado> desamparado (317.21), <oussasse> ousasse (275.4, 308.11, 313.8 e 346.3 <oussase>), ou as repetidas <guissa> guisa e <guissada> guisada (72.27, 137.32, 140.1, 2 e 5, 146.19, 147.3, 150.4, 259.18, 409.8, 692.7), <pessar> pesar (90.21, 214.21, 395.9, 439.4 e 10, 441.6, 12 e 18), <quissesse> quisesse (199.27, 407.10), <quisso> quiso (407.11) e <quisser> quiser (71.18, 692.13). Véxanse tamén notas a 69.7, 80.10, 88.15 e 89.2.

  • 4-5

    A tentativa de regularización métrica dos dous versos do refrán por parte de Littera foi feita contra a lección de A, con deslocamento vocabular e anulando o refrán anisométrico.

    Este refrán é citado case literalmente por Afonso X (nótese tamén o xogo co adverbio logo –do lat. loco–, homónimo de logo –do lat. locum–, sinónimo de logar):

    «De mui bon grado queria ir
    logo e nunca [m’end’ar] vïir» (465.6-7).

  • 8

    Aque é un adverbio presentativo (‘eis, velaí’) de uso limitado no corpus profano: 52.24, 244.5, 246.6, 553.4, 857.1, 1641.18. Debe ser forma oxítona, pois nas Cantigas de Santa Maria aparece en rima aguda (con fe, é, sé e pé):

                   ... E en pe
    sse levou e diss’: «Aque
    m’estou tod’aprestidado
    De log’ir»     (CSM 135.109).

    E diz un a outr’: «Aque o
    angeo que ven do ceo,
    que alça aquele veo
    e faz no aire parar»     (CSM 405.36).

  • 16

    Dun modo diferente a como acontece noutros contextos en que mais e pero funcionan como conxuncións independentes do punto de vista sintáctico (véxase 76.10, 301.16, 692.10, 728.16, 953.4, 1146.9), mais pero (mas pero en 268.16) constitúe unha locución conxuntiva equivalente a ‘a pesar de, non obstante, porén’.

Cercar
    No s'ha trobat cap resultat

    Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
    Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:

    ConfiguracionsAcceptar