[last revised: 21/11/2024]Print

496 [= RM 25,60]
Oimais quer’eu ja leixa-lo trobar
Don Denis

Oimais quer’eu ja leixa-lo trobar
e quero-me desemparar d’amor,
e quer’ir algũa terra buscar
u nunca possa seer sabedor
ela de mí nen eu de mia senhor,
pois que lh’é, d’eu viver aqui, pesar.
Mais, Deus, que grave cousa d’endurar
que a min sera ir-me d’u ela for!
Ca sei mui ben que nunca poss’achar
nen ũa cousa ond’aja sabor
senon da morte; mais ar ei pavor
de mi-a non querer Deus tan cedo dar.
Mais se fez Deus a tan gran coita par
come a de que serei sofredor
quando m’agora ouver d’alongar
daquesta terra u ést’a melhor
de quantas son, e de cujo loor
non se pode per dizer acabar!
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscripts

B 498, V 81

Editions

I. Edicións críticas: Lang (1972 [1894]: 14 [= LPGP 205]); Nunes (1972 [1932]: 62-63); Littera (2016: I, 165-166).
II. Outras edicións: Moura (1847: 3-5); Monaci (1875: 38); Braga (1878: 17); Machado & Machado (1950: II, 389); Júdice (1997: 78); Montero Santalha (2004);  Rios Milhám (2018b: III, 496).
III. Antoloxías: Nemésio (1961 [1949]: 196-197); Gonçalves & Ramos (1983: 278); Alvar & Beltrán (1989: 365); Sansone (1990: 304); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 37).

Manuscript variants

15 quando] qꝉꝉa do V   16 terra] teira BV; ést’a] esta a B   17 loor] leor V

Editorial variants

1 oimais] O mais Lang   6 é] e Lang   8 que] qu(e) Nunes   10 nen u͂a] nenhu͂a Lang : ne͂u͂a Littera

Paraphrase

(I) De hoxe en diante quero deixar de trobar e quero deixar o amparo do amor e quero ir buscar algunha terra onde nunca poida saber de min a miña señora nin eu dela, xa que lle causa pesar que eu viva aquí.

(II) Mais, Deus, que difícil proba me resultará soportar o irme de onde ela estea! Pois sei moi ben que nunca podo encontrar nada que me agrade, non sendo a morte; mais tamén teño medo de que Deus non ma queira conceder tan cedo.

(III) Mais será que Deus fixo unha coita igual á que eu padecerei cando agora me teña que ir lonxe desta terra onde está a mellor de cantas hai e cuxa louvanza non pode realizarse só con palabras!

Metrics

Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10a 10b 10b 10a (= RM 79:2)

Encontros vocálicos: 8 u‿ela; 12 mi-‿a

Notes

Text
  • *

    O incipit desta cantiga de Don Denis foi aproveitado como v. 7 (derradeiro da primeira estrofa) da cantiga 1469, unha mostra de intertextualidade (alusiva). Véxase Gonçalves (2016 [1992]: 231-232). Cfr. nota a 218 e 1228.

  • 6

    Este verso admite unha outra fixación textual: pois que lhe d’eu viver aqui pesar; isto é, pois que sería locución conxuntiva temporal a introducir o futuro de subxuntivo pesar.

  • 8

    Non se pode admitir a crase de que efectuada por Nunes, desnecesaria por canto neste verso se fai a sinalefa u‿ela (Ferreiro 2009). De todos os xeitos, neste editor, igual que en Michaëlis (véxase nota a 18.23), rexístrase esporadicamente a indicación de crase de que, contraria á práctica métrica trobadoresca (véxanse, por exemplo, 497.10, 913.1 ou 1072.8 e 17).

  • 13

    Interpretamos se como conxunción completiva, con omisión do verbo dicendi, que con frecuencia é utilizada en frases interrogativo-exclamativas:  ‘Mais (dicídeme) se fixo Deus nada igual a tan gran coita como ...’.

  • 17

    Obsérvese que loor é forma única no corpus das cantigas profanas, fronte a formas do tipo louvar que concorren con loar (véxase nota a 618.10); ademais, agás pola aparición en 993.6, de Pero da Ponte, loor só se rexistra na poesía de Don Denis (véxanse tamén 536.7, 8, 12, 537.16, 538.24, 568.14 e 19, sempre asociado a prez nestas ocorrencias).

Search
    No results

    This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
    Click below to accept or to edit your cookie settings.

    SettingsAccept