340 [= RM 7,9]
Oimais non á ren que mi gradecer

Oimais non á ren que mi gradecer
a a mui fremosa mia senhor
de a servir ja mentr’eu vivo for,
ca, de pran, assi me ten en poder
que non poss’end’o coraçon partir:
pero mi pes, ei-a ja de servir.
 
 
 
 
5
 

Manuscrits


B 378

Edicions


I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 859 [= LPGP 96]); Marcenaro (2013: 78); Littera (2016: I, 57).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 139); Machado & Machado (1950: II, 165); Rios Milhám (2018b: III, 340).

Variants manuscrites


1 Oimais] Ooy mays B   3 eu vivo] en uino B   6 pero] E ꝑo B

Variants editorials


6 e pero mi pes, ei a (ja) de servir Michaëlis : e, pero mi pes, ei ja de a servir Marcenaro : e pero mi pês, hei-a já de servir Littera

Paràfrasi


(I) De aquí en diante nada ten que me agradecer a moi fermosa miña señora por a servir mentres eu viva, pois, con certeza, de tal modo me ten no seu poder que non podo afastar o meu corazón diso: aínda que me pese, heina de servir.

Mètrica


Esquema métrico: 10a 10b 10b 10a 10c 10c (= RM 160:8)

Notes


Text
  • *

    Este texto inicia a serie de cinco composicións, sucesivas no Cancioneiro da Biblioteca Nacional, todas elas de Afonso Meendez de Beesteiros, que levantan a cuestión sobre o seu carácter de fragmentos ou de cantigas monoestróficas, xa que todas estas composición (340-344) teñen pleno sentido (véxase Magán Abelleira 1997).

  • 6

    Fronte á expunción de ja proposta por Michaëlis e face á hipermetría versal na edición de Littera, resulta ecdoticamente máis económica a supresión copulativa inicial, ás veces con presenza espuria nesta posición: existen diversas pasaxes ao longo do corpus en que, a partir do testemuño diverxente dos manuscritos se pode determinar con seguranza o carácter espurio da copulativa, feito que acontece con certa frecuencia, especialmente no inicio do verso. Véxase, entre outros, B vs. A (66.14, 96.10, 128.14, 224.7, 241.22, 306.13, 312.5 e 13), A vs. B (129.28), A vs. BV (1236.10 e 16), B vs. V (851.12, 924.19, 950.7, 1631.7), V vs. B (740.10, 935.6, 1148.9). E noutros casos, a pesar da coincidencia dos testemuños, existen razóns sintácticas, métricas ou doutro tipo que aconsellan a antecitada expunción.
    Marcenaro, por súa parte, opta por recolocar o pronome (ei ja de a servir): «l’ordine qui proposto, che non altera assolutamente la sintassi del verso effettuando la sinalefe tra la proposizione de e il suddetto pronome, rende possibile ripristinare la corretta misura sillabica». Porén, a norma métrica no encontro entre a preposición de e o pronome é o hiato (véxase nota a 232.16), tal como acontece no v. 3 desta mesma composición (de | a).

Cercar
    No s'ha trobat cap resultat

    Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
    Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:

    ConfiguracionsAcceptar