I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 105-106); Bertolucci Pizzorusso (1992 [1963]: 88 [= LPGP 652]); Littera (2016: II, 126).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 65-66); Carter (2007 [1941]: 31-32); Marques Braga (1945: 101-102); Machado & Machado (1949: I, 240-241); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 136).
III. Antoloxías: Diogo (1998: 50-51).
1 min] mj B 2 ben] beij B 5 viu] niu B 6 min] mj B; começar] començar A 7 non a] noua B 8 perde seu] ꝑdesso B 10 faç’én] fazen A, façeu B 11 terrá] (possa) ceira B 12 de] do B 14 sennor, per] dona pʳ B; min] mj B 15 m’ar terrá que m’eu] me teira q̄me B; possa] om. B 17 m’end’eu] medeu B 19 pois-la] poila B 20 ll’aviir] a veer A 21 terrei] teirey B 24 consellar] cosselhar B
1 min] mi Bertolucci Pizzorusso 3 poderos’] poderos(o) Michaëlis 6 min começar] min començar Michaëlis : mi començar Bertolucci Pizzorusso : mim començar Littera 7 m’] mi Michaëlis, Littera 10 én] eu Littera 12 de] do Bertolucci Pizzorusso, Littera 14 sennor, per que mi a min] dona porque mh-a mi Bertolucci Pizzorusso : dona por que mi a mi Littera; per] por Michaëlis 19 pois-la] poila Bertolucci Pizzorusso; poder sí] poder-s’i Littera 20 aviir] avĩir Michaëlis, Bertolucci Pizzorusso 21 escapara] escapará Littera
(I) O que a min me aconsella que eu deixe a miña señora, porque ela non me fai ben, e me considera con tanto poder agora como para me afastar dela, nunca el tivo amor como o que hoxe eu teño nin viu esta señora con quen Amor me fixo iniciar unha relación; (II) mais non a viu, e agora vaime dar un consello polo que mostra que ten perdido o siso, porque, se a vir ou alguén lla mostrar, sei con certeza isto: que considerará a miña morte preferíbel a deixar de desexar o ben dela, (III) porque, se el contemplar a beleza desta señora, pola que a min me vén o mal, non seguirá pensando que eu me poida de ningunha maneira afastar dela mentres eu viva, nin que eu me considere obrigado a iso, igual que outro home que a tal señora ame.
(IV) E, despois de (el) a ver, se puider gardarse a si mesmo de que lle ocorra como a min me ocorre, ben pensarei eu que se librará diso; mais eu teño agora un gran pavor dunha cousa desde que este aconsellador a vise: que non poida nin a min nin a si mesmo dar consello.
Esquema métrico: 4 x 10a 10b 10b 10c 10c 10a (= RM 189:11)
Encontros vocálicos: 14 mi‿a
Sobre o carácter de cantiga próxima ás cantigas ateúdas, cunha ligazón copulativa das dúas últimas estrofas (ausente nas edicións anteriorese), véxase nota á cantiga 55.
O verbo começar, de abondosa presenza no corpus, presenta unha variante començar (sospeitosa de castelanismo1 ) unicamente nesta ocasión e mais na variante riscada en B da cantiga 901 de Roi Fernandiz de Santiago (Ora começa o meu mal). É por isto que semella certamente preferíbel a forma transmitida polo Cancioneiro da Biblioteca Nacional.
Obsérvese a aparición da grafía <z> en formas que regularmente presentan <c, ç> e que deben ser postas en relación con outras confusión gráficas que atinxen ao ámbito das sibilantes no Cancioneiro da Ajuda: en varias ocasións rexístrase <fazo> e <faza> faço e faça, ás veces en formas contractas (69.7 e 10, 117.17, 136.10, 189.24, 203.27, 273.22, 278.15, 403.2, 433.2), <ouzo> ouço (85.26) e <nazer> nacer (260.2). Véxanse tamén notas a 66.21, 80.10, 88.15 e 89.2.
Nótese a variación sinonímica sennor / dona conforme o manuscrito A ou B.
A secuencia <s-l> (e <r-l>) en que está implicada a forma arcaica lo(s) ~ la(s) do pronome identificador (artigo ou pronome) no encontro con pois e con outros vocábulos acabados en -s (ou -r) debe ser lida como [l], independentemente de que a grafía presente a forma máis antiga (véxase tamén nota a 83.21 e 139.2). No corpus trobadoresco profano, o pronome identificador sofre asimilación fonética xeral con diversos elementos lingüísticos (pronomes, adverbios, conxuncións, e con algúns nomes e/ou participios), especialmente con pois. Cfr. nota a 5.10.
Por outra parte, os pronomes min e si, complementos sen preposición no v. 24 aconsellan considerar si como pronome tónico oblicuo (véxase nota a 10.1), aínda que tamén sería posíbel pensar nunha forma átona, isto é, poder-si, variante fonética de escasa aparición (véxase 910.28). Porén, a interpretación se poder-s’i guardar de Littera, tamén podería ser teoricamente posíbel, aínda que a estrutura máis natural sería se s’i poder guardar. En verdade, nos vv. 19-20 o autor utiliza os dous pronomes (sí / min) referidos ao conselleiro e a el mesmo, nunha hipotética oposición que se neutraliza no verso final conclusivo da cantiga: min nen sí (v. 24).
Sen dúbida aveer é un lapso de copia en A por avĩir, pois a estrutura da frase esixe a aparición do mesmo verbo nos dous pólos da comparación.
Aínda que o nasalamento producido pola caída de -n- intervocálico a partir do lat. cum initiare podería ter desenvolvido unha consoante nasal implosiva (CGPA pode verse un centenar de ocorrencias de començar).
Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:
Anterior
