[últ. rev.: 11/10/2024]Imprimir

364 [= RM 6,8]
O meu Sennor [Deus] me guisou
Afonso Lopez de Baian

O meu Sennor [Deus] me guisou
de sempr’eu ja coita sofrer,
enquanto no mundo viver,
u m’El atal dona mostrou,
que me fez fillar por sennor,
e non ll’ouso dizer «sennor».
E, se Deus ouvo gran prazer
de me fazer coita levar,
que ben s’end’El soube guisar
u me fez tal dona veer,
que me fez fillar por s[ennor,
e non ll’ouso dizer «sennor»!]
Se m’eu a Deus mal mereci,
non vos quis El muito tardar
que se non quisesse vingar
de mí u eu tal dona vi,
que me fez fillar por sennor,
[e non ll’ouso dizer «sennor»].
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscritos

A 225, B 396, V 6

Edicións

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 434-435 [= LPGP 90]); Lorenzo Gradín (2008: 101); Littera (2016: I, 47-48).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 7-8); Braga (1878: 2); Carter (2007 [1941]: 131); Machado & Machado (1950: II, 190-191); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 364).
III. Antoloxías: Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 18); Diogo (1998: 147).

Variantes manuscritas

1 me] mi BV   4 dona] doua B   5 que] ( )ue {Q refran} A   7 ouvo] ouue BV   9 me] mi BV; coita] coital V; levar] leuār B   11 me] mel BV   13 m’eu] men B; mereci] meçi B : me’zi V   15 vos] uus A   17 mí] mj̄ B : mī V

Variantes editoriais

7 ouvo] ouv’o Michaëlis : houve Littera   10 me] m'El Littera   14 vos] vus Michaëlis, Lorenzo Gradín

Paráfrase

(I) O meu Señor Deus dispuxo que eu sempre sufrise coita, mentres vivise no mundo, cando El me mostrou tal dona que me fixo tomar por señora e non ouso dicirlle «señora».

(II) E, se a Deus lle prougo moito facerme sufrir coita, que ben o soubo El dispor cando me fixo ver tal dona que me fixo tomar por señora e non ouso dicirlle «señora»!

(III) Se eu lle merecín mal a Deus, non vos quixo El tardar moito en se vingar de min cando eu tal dona vin que me fixo tomar por señora e non ouso dicirlle «señora».

Métrica

Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8b 8a 8C 8C (= RM 160:316)

Notas

Texto
  • 1

    A mellor opción para compensar a ausencia dunha sílaba métrica no incipit é integrar a forma Deus, de modo que transpareza o sintagma Sennor Deus, paralelo ao frecuente Deus Senhor que é utilizado noutras cantigas. Cfr. nota a 259.17.

  • 4-5

    A interpretación sintáctica da ligazón entre o corpo da estrofa e o refrán é ambigua nas tres estrofas, pois é perfectamente posíbel considerar a existencia da locución consecutiva (a)tal (dona) ... que, ou, alternativamente, interpretar que como pronome relativa, función que parece máis clara na estrofa III.

  • 7

    A variante ouve de BV mostra como non é preciso segmentar o artigo en ouvo, P3 do pretérito indicativo de aver, con desinencia analóxica -o (véxase nota a 203.10).

  • 13-15

    Estes versos de Afonso Lopez de Baian parecen ecoar no refrán da cantiga 546, de Don Denis:

    se eu a Deus mal mereci,
    ben se vinga per vós en mí!

Buscar
    Non se atopou ningún resultado

    Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
    Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:

    ConfiguraciónsAceptar