Despois dos vv. 21 e 24, isto é, antes de cada fiinda, en B aparece a anotación fijda.
I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 807-808); Lapa (1970 [1965]: 571-572); Blasco (1984: 219-220 [= LPGP 826-827]); Lopes (2002: 417); Marcenaro (2012b: 323-324); Littera (2016: II, 365-366).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 96); Machado & Machado (1949: I, 364-365); Fernández Pousa (1953: 28-29); Rios Milhám (2018a: II, 207).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 112-113); Landeira Yrago (1975: 201-202); Tavares & Miranda (1987: 22); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996c: 201); Arias Freixedo (2003: 760-761).
10 por nós] poz uos B; prendeu] p’endeu B 11 Santa Maria] scā M̃ria B 12 vos] uos B 13 creer] t’eer B 18 prenderia] p’enderia B 19 prender] p’end’ B 20 per El creer] pʳe el t’eer B
2 do] de Lopes, Littera 4 s’El del] se d’el Michaëlis 8 Máis] Mais Michaëlis, Lapa, Blasco, Lopes 10 por nós] po[r] vos Blasco 11 ést[e]] est Michaëlis, Littera; Santa] sancta Michaëlis, Blasco 12 vos] vos Michaëlis, Blasco 13 creer] tẽer Blasco, Marcenaro 15 vos] vus Michaëlis, Blasco 17 e] e[n] Lapa 19 per ... mi-o] por ... m’o Michaëlis; mi-o] m’o Michaëlis 20 por El] en el Michaëlis : per El Lopes; creer] tẽer Blasco, Marcenaro 24 boa] bõa Michaëlis, Lopes, Littera 26 poss’outra] posso tal Michaëlis 27 mais] mas Michaëlis; per] por Michaëlis, Lapa
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10’c 10d 10d 10’c + 2 x 10d 10d 10’c (= RM 206:1)
Encontros vocálicos: 19 mi-‿o
Esta composición forma parte das cantigas heterodoxas de Pero Garcia Burgales (véxase a cantiga 205).
Todos os editores, aínda que non diferencian graficamente mais e máis, consideran que neste verso estamos perante a conxunción adversativa (pola tradución –Michaëlis, Marcerano– ou polo glosario –Blasco– ou pola puntuación). Porén, máis acae mellor ao contexto, pois o trobador afirma que xa non crerá máis na traizón de Xudas ou na redención.
A manutención de est converte o verso en hipométrico (Michaëlis, Littera). Independentemente de que <este> sexa a forma verbal éste (P3 do presente indicativo de seer) ou a suma do demostrativo este co verbo é (est’é), é moi frecuente en B (vs. A) a aparición de <est>, aparente latinismo, con ausencia de vogal final e a consecuente hipometría versal. Véxanse 65.4, 71.6, 89.27, 182.26, 197.18, 302.21, 317.2, para alén daqueles casos en que éste aparece en cantigas transmitidas só polos apógrafos italianos: 184.15, 204.18, 464.24, 714.9, 854.12, 993.20, 1075.4, 1456.12, 1625.1, 1652.2 e 1667.17. Véxase Ferreiro (2008a).
Perante a lección <t’eer> (tamén no v. 20) hai que optar entre considerar un banal erro <t>/<c> (creer) ou por unha confusión de abreviaturas (menos frecuente) entre <’> e <~>, de modo que teer significará ‘crer, pensar’, tal como Blasco decidiu na súa edición; en calquera caso, a presenza confirmativa de crive no v. 21 parece suxerir que creer é a lectura correcta.
Véxase nota ao v. 13.
Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies: