1351 [= RM 47,32]
Vistes o cavaleiro que dizia

Ar fez est’outro cantar a ũu cavaleiro que dizia que era filho d’ũu ome e fazia-se chamar per seu nome, e depois acharon que era filho d’outren; e diss’assi: «Vistes...».

Vistes o cavaleiro que dizia
que Joan Moniz era? Mentia,
ca Joan Joanes o acharon
e tomaron-lhi quanto tragia;
e foi de gran ventura aquel dia
que escapou, que o non enforcaron.
 
 
 
 
5
 

Manuscritos


B 1333, V 940

Edicións


I. Edicións críticas: Lapa (1970 [1965]: 221 [= LPGP 328]); Lagares (2000: 147 [rúbrica]); Lopes (2002: 33); Littera (2016: I, 367).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 322); Braga (1878: 176); Machado & Machado (1958: VI, 67).
III. Antoloxías: Torres (1977: 134); Tavares & Miranda (1987: 347).

Variantes manuscritas


Rúbrica: d’ũu] duu B; seu] sen B

Texto:
1 cavaleiro] caualeyto B   2 Moniz] morriz V   3 Joanes] iohannes B; acharon] achaton BV

Variantes editoriais


Rúbrica: ũu] um Littera; d’ũu] d’um Littera; e diss’assi: «Vistes...»] om. LapaLopes : e diz assi: «Vistes» Littera

Paráfrase


Tamén fixo estoutro cantar a un cabaleiro que dicía que era fillo dun home e facíase chamar polo nome del, e despois souberon que era fillo doutro; e di así: «Vistes ...».

(I) Vistes o cabaleiro que dicía que era Joán Moniz? Mentía, pois descubriron que era Joán Joanes e quitáronlle todo canto traía; e tivo moita sorte aquel día en que escapou, que non o enforcaron.

Métrica


Esquema métrico: 10’a 9’a 9’b 9’a 9’a 10’b (cfr. RM 28:1)
Encontros vocálicos: 5 venturaaquel

Notas


Texto
  • 2-3

    Joan Moniz alude a un personaxe sen identificar que se revela como un Joan Joanes, sen ningún renome máis alá dese frecuente patronímico.

  • 3

    A grafía latinizante <nn> en <ihoannes> de B (Joanes) volve aparecer, con variacións, noutras pasaxes: ano (<āno> BV) en 1331.10, antano (antāno B, antano V; cfr. lat. ante annum) en 1594.21; dano (<dapno> BV, 1340.3; <dāno> B, <dano> V, 1487.17; cfr. lat. damnum) ou dona (<Dom uꝯ> B, <Dom na> V, 1402.1; <dona> B, <dōna> V, 1480.r2 e v. 14; cfr. lat. domĭnam). En calquera caso, son formatos gráficos relacionados con outras grafías latinizantes que se rexistran nos cancioneiros, cales absconde, peccado, soffrer, monstrar (só presente en copias de B, véxase nota a 9.3), o grupo -sc- en verbos inicialmente incoativos (conhoscer, parescer, escaescer, falescer, nascer; véxase nota a 117.19) ou a frecuente conxunción copulativa <et>, entre outros exemplos posíbeis. E para alén destas formas aínda se poden ter en conta outras como <in> en (2.18, 1451.2, 1624.17) e <cum> con (91.1, 671.2 e 6), <expedir> espedir (809.1, 1126.15), ou <cōmo> como e similares (294.15, 882.24, 1329.10, 1334.16 etc.).

Buscar
    Non se atopou ningún resultado

    Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
    Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:

    ConfiguraciónsAceptar