[últ. rev.: 14/10/2024]Imprimir

945 [= RM 63,18]
De me preguntar an sabor
Joan Airas de Santiago

De me preguntar an sabor
muitos, e dizen-mi por én
com’estou eu con mia senhor;
e direi-vos eu que m’aven:
se disser «ben», mentir-lhis-ei;
tan mal é que o non direi.
Os que me veen preguntar
como mi vai queren saber
con esta que sei muit’amar;
e eu non sei que lhis dizer:
se disser «ben», mentir-lhis-ei;
[tan mal é que o non direi].
Os meus amigos, con que vou
falar, me preguntan assi:
con mia senhor, com’eu estou?
E non sei que lhis diga i:
se disser «ben», mentir-lhis-ei;
[tan mal é que o non direi].
Mais, pois dela ben non ei,
preguntar-m’-an, e calar-m’-ei.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20

Manuscritos

B 942, V 530

Edições

I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 349-350); Rodríguez (1980: 57 [= LPGP 380]); Littera (2016: I, 425).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 191); Braga (1878: 101); Gassner (1933: 390-391); Machado & Machado (1953: IV, 310); Fernández Pousa (1959: 84).
III. Antoloxías: Nunes (1959: 262).

Variantes manuscritas

2 muitos] Muyto B   4 aven] anen V   10 eu] en B   13 vou] uon V   14 preguntan] p̄guntã V   15 com’eu] domeu B : demeu V

Variantes editoriais

4 m’] m(h) Nunes   7 veen] vêm Littera   19 dela] d’ela [eu] Nunes

Paráfrase

(I) A moitos gústalles preguntarme e por iso me falan de como estou eu coa miña señora; e direivos o que me acontece: se dixese «ben», mentiríalles; tan mal é que non o direi.
(II) Os que me veñen preguntar queren saber como me vai con esta que sei amar moito; e eu non lles sei que dicir: se dixese «ben», mentiríalles; tan mal é que non o direi.
(III) Os meus amigos con quen vou falar, pregúntanme así: como estou eu coa miña señora? E non sei que lles diga sobre iso: se dixese «ben», mentiríalles; tan mal é que non o direi.
(1) Mais, xa que dela non recibo ben, preguntaranme e hei de calar.

Métrica

Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8a 8b 8C 8C (= RM 99:48) + 8c 8c

Encontros vocálicos: 19 ma·is

Notas

Texto
  • 9

    A partir das leccións de BV para o inicio do verso (<com esta>, <cō esta>) existen, varias posibilidades de fixación textual. Neste caso, optamos pola clásica edición de Nunes (seguida tamén en Littera) que estabelece con esta, feito que obriga a considerar un violento hipérbato, tal como acontece noutros contextos ao longo do corpus: «Os que me veen preguntar queren saber como mi vai con esta que sei muit’amar».
    Por súa vez, na edición crítica de Joan Airas Rodríguez estabeleceu, polo paralelismo cos vv. 3 e 15, unha lectura paleograficamente máis dificultosa, por canto esixe supor a nasal explosiva a partir de <cō> de V, aínda que existen casos similares no corpus (véxase nota a 225.2). Deste modo, com’est’a encubriría unha lectura como está a:

    com’estou eu con mia senhor (v. 3)
    com’est’a que sei muit’amar (v. 9)
    con mia senhor, com’eu estou? (v. 15).

    E aínda existiría unha terceira posibilidade que semella menos plausíbel no conxunto da composición:

    Os que me veen preguntar
    como mi vai queren saber
    com’ést’a que sei muit’amar.

  • 19

    Considerando a posibilidade de contaxe bisilábica de mais (Ferreiro 2016c), é desnecesaria a adición de eu realizada por Nunes neste verso, inducida polo aparente problema de hipometría.

Procurar
    Não foram encontrados resultados

    Utilizamos cookies de terceiros com fins analíticos para conhecer os hábitos de navegação (por exemplo, páginas visitadas). Ao aceitar cookies de terceiros, terá de as excluir das opções do seu navegador ou do sistema oferecido por terceiros.
    Clique no botão correspondente para aceitar ou recusar as cookies:

    DefiniçõesAceitar